Ἀρβηλιτικός

Αρχαία ελληνικά (grc)

γένη →	αρσενικό		θηλυκό		ουδέτερο
↓ πτώσεις	ενικός
ονομαστική	ὁ	Ἀρβηλιτικός	ἡ	Ἀρβηλιτική	τὸ	Ἀρβηλιτικόν
γενική	τοῦ	Ἀρβηλιτικοῦ	τῆς	Ἀρβηλιτικῆς	τοῦ	Ἀρβηλιτικοῦ
δοτική	τῷ	Ἀρβηλιτικῷ	τῇ	Ἀρβηλιτικῇ	τῷ	Ἀρβηλιτικῷ
αιτιατική	τὸν	Ἀρβηλιτικόν	τὴν	Ἀρβηλιτικήν	τὸ	Ἀρβηλιτικόν
κλητική ὦ!		Ἀρβηλιτικέ		Ἀρβηλιτική		Ἀρβηλιτικόν
↓ πτώσεις	πληθυντικός
ονομαστική	οἱ	Ἀρβηλιτικοί	αἱ	Ἀρβηλιτικαί	τὰ	Ἀρβηλιτικᾰ́
γενική	τῶν	Ἀρβηλιτικῶν	τῶν	Ἀρβηλιτικῶν	τῶν	Ἀρβηλιτικῶν
δοτική	τοῖς	Ἀρβηλιτικοῖς	ταῖς	Ἀρβηλιτικαῖς	τοῖς	Ἀρβηλιτικοῖς
αιτιατική	τοὺς	Ἀρβηλιτικούς	τὰς	Ἀρβηλιτικᾱ́ς	τὰ	Ἀρβηλιτικᾰ́
κλητική ὦ!		Ἀρβηλιτικοί		Ἀρβηλιτικαί		Ἀρβηλιτικᾰ́
	δυϊκός
ονομ-αιτ-κλ	τὼ	Ἀρβηλιτικώ	τὼ	Ἀρβηλιτικᾱ́	τὼ	Ἀρβηλιτικώ
γεν-δοτ	τοῖν	Ἀρβηλιτικοῖν	τοῖν	Ἀρβηλιτικαῖν	τοῖν	Ἀρβηλιτικοῖν
2η&1η κλίση, Κατηγορία 'καλός' όπως «καλός» - Παράρτημα:Επίθετα & Μετοχές

Ετυμολογία

Ἀρβηλιτικός < Ἀρβηλῖται + -ικός

Επίθετο

'Ἀρβηλιτικός', -ή, -όν

• ο σχετικός με τα Ἄρβηλα

Πηγές

• Ἀρβηλιτικός - ΛΟΓΕΙΟΝ (αγγλικά, από το 2011) Λεξικά για την αρχαία ελληνική και λατινική γλώσσα (στα αγγλικά, γαλλικά, ισπανικά, κ.λπ.) Πανεπιστήμιο του Σικάγου.