ἐλέφας

Αρχαία ελληνικά (grc)

Πτώση	Ενικός	Δυϊκός	Πληθυντικός
Ονομαστική	ἐλέφας	ἐλέφαντε	ἐλέφαντες
Γενική	ἐλέφαντος	ἐλεφάντοιν	ἐλεφάντων
Δοτική	ἐλέφαντι	ἐλεφάντοιν	ἐλέφασι(ν)
Αιτιατική	ἐλέφαντα	ἐλέφαντε	ἐλέφαντας
Κλητική	ἐλέφαν	ἐλέφαντε	ἐλέφαντες

Ετυμολογία

ἐλέφας < → λείπει η ετυμολογία

Ουσιαστικό

ἐλέφας αρσενικό

1. (ζωολογία) ο ελέφαντας
2. ελεφαντοστό

Πηγές

• «ἐλέφας» - Επιτομή του Λεξικού Λίντελ-Σκοτ. Λεξικό της Αρχαίας Ελληνικής Γλώσσας (Επιτομή του Μεγάλου Λεξικού, εκδ. Πελεκάνος, 2007), Ψηφίδες στο Κέντρο Ελληνικής Γλώσσας, 2012. 
• «ἐλέφας» - ΛΟΓΕΙΟΝ (αγγλικά, από το 2011) Λεξικά για την αρχαία ελληνική και λατινική γλώσσα (στα αγγλικά, γαλλικά, ισπανικά, κ.λπ.) Πανεπιστήμιο του Σικάγου.