ὑποδιδάσκαλος

Αρχαία ελληνικά (grc)

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	ὁ	ὑποδιδάσκαλος	οἱ	ὑποδιδάσκαλοι
γενική	τοῦ	ὑποδιδασκάλου	τῶν	ὑποδιδασκάλων
δοτική	τῷ	ὑποδιδασκάλῳ	τοῖς	ὑποδιδασκάλοις
αιτιατική	τὸν	ὑποδιδάσκαλον	τοὺς	ὑποδιδασκάλους
κλητική ὦ!		ὑποδιδάσκαλε		ὑποδιδάσκαλοι
	δυϊκός
ονομ-αιτ-κλ	τὼ		ὑποδιδασκάλω
γεν-δοτ	τοῖν		ὑποδιδασκάλοιν
2η κλίση, Κατηγορία 'θρίαμβος' όπως «θρίαμβος» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

ὑποδιδάσκαλος < ὑπο- + διδάσκαλος

Ουσιαστικό

ὑποδιδάσκαλος αρσενικό

• (εκπαίδευση, επάγγελμα) δάσκαλος κατώτερου βαθμού ο οποίος δίδασκε κυρίως τον χορό

Πηγές

• ὑποδιδάσκαλος - Επιτομή του Λεξικού Λίντελ-Σκοτ, Λεξικό της Αρχαίας Ελληνικής Γλώσσας (Επιτομή του Μεγάλου Λεξικού, εκδ. Πελεκάνος, 2007), Ψηφίδες στο Κέντρο Ελληνικής Γλώσσας, 2012
• ὑποδιδάσκαλος - ΛΟΓΕΙΟΝ (αγγλικά, από το 2011) Λεξικά για την αρχαία ελληνική και λατινική γλώσσα (στα αγγλικά, γαλλικά, ισπανικά, κ.λπ.) Πανεπιστήμιο του Σικάγου.