face

Αγγλικά (en)

Ουσιαστικό

ενικός	πληθυντικός
face	faces

face ^(en)

1. πρόσωπο
2. πρόσθια όψη

Ρήμα

ενεστώτας	face
γ΄ ενικό ενεστώτα	faces
αόριστος	faced
παθητική μετοχή	faced
ενεργητική μετοχή	facing

face ^(en)

1. (μεταβατικό και αμετάβατο) αντικρίζω, είμαι αντικρινός κάποιου, είμαι αντικριστός κάποιου, απέναντι, αντίκρυ, αντικριστά

   ↪ Our house faces the Acropolis/the sea.

   Το σπίτι μας αντικρίζει την Ακρόπολη/τη θάλασσα.

   ↪ the man facing me in the train - ο αντικρινός μου στο τρένο

   ↪ When I found myself facing him…

   Όταν βρέθηκα απέναντί του…

   ↪ Who is the man facing us?

   Ποιος είναι ο άνθρωπος αντίκρυ μας;

   ≈ συνώνυμα: → δείτε τη λέξη across from

2. αντιμετωπίζω

Εκφράσεις

• fly in the face of
• in one's face
• to one's face

Πηγές

• face (noun) - Oxford Learner's Dictionaries
• face (verb) - Oxford Learner's Dictionaries
• Stavropoulos, D N (2008). Stavropoulos, G N. ed. Oxford Greek-English Learner's Dictionary (Revised έκδοση). Oxford: Oxford University Press. σελ. 77, 78, 78, 93. ISBN 9780194325684. , λήμμα: αντικρινός, αντικρίζω, αντίκρυ, απέναντι

---

Γαλλικά (fr)

ενικός	πληθυντικός
face	faces

Προφορά

ΔΦΑ : /fas/

 

Ουσιαστικό

face ^(fr)) θηλυκό

1. η όψη

   ↪ la face cachée de la Lune - η κρυμμένη όψη της Σελήνης

2. (οικείο) η φάτσα, το πρόσωπο

   ≈ συνώνυμα: visage

3. (νόμισμα) η «κορόνα», το μέρος ενός νομίσματος που φέρει ένα ανάγλυφο σχέδιο, π.χ. ένα πρόσωπο, κ.α.

Εκφράσεις

• pile ou face: « κορόνα ή γράμματα »

---

Ρουμανικά (ro)

Ρήμα

face ^(ro)

• κάνω