stress

Αγγλικά (en)

Ουσιαστικό

ενικός	πληθυντικός
stress	stresses

stress ^(en)

1. η καταπόνηση
2. το άγχος, το στρες
3. η έμφαση, η υπερτόνιση

Ρήμα

ενεστώτας	stress
γ΄ ενικό ενεστώτα	stresses
αόριστος	stressed
παθητική μετοχή	stressed
ενεργητική μετοχή	stressing

stress ^(en)

1. (μεταβατικό, γραμματική) τονίζω μια λέξη ή συλλαβή όταν τη λέω

   ⮡  I stress a syllable.

   Τονίζω μια συλλαβή.

2. τονίζω, υπογραμμίζω, επισημαίνω, δίνω έμφαση σε ένα γεγονός, μια ιδέα κτλ.

   ⮡  He stressed the importance of regular attendance.

   Τόνισε/Υπογράμμισε τη σπουδαιότητα της τακτικής παρακολούθησης.

   ⮡  I stressed his responsibility in the event of an accident.

   Του επισήμανα την ευθύνη του σε περίπτωση ατυχήματος.

   ≈ συνώνυμα: → δείτε τη λέξη emphasize

3. (μεταβατικό και αμετάβατο) στρεσάρω, αγχώνω, γίνομαι ή κάνω κάποιον να γίνει πολύ ανήσυχος ή κουρασμένος για να χαλαρώσει

   ⮡  Driving within the city stresses me (out).

   Η οδήγηση μέσα στην πόλη με στρεσάρει.

   ⮡  Don’t stress me with non-existent dilemmas.

   Μη με αγχώνεις με ανύπαρκτα διλήμματα.

   ⮡  Someone stresses out easily.

   Αγχώνεται κάποιος εύκολα.

4. καταπονώ

   ⮡  Excess body weight stresses the heart.

   Το υπερβολικό σωματικό βάρος καταπονεί την καρδιά.

   ≈ συνώνυμα: strain

Πηγές

• stress (noun) - Oxford Learner's Dictionaries
• stress (verb) - Oxford Learner's Dictionaries

---

Γαλλικά (fr)

ενικός	πληθυντικός
stress	stress

Ουσιαστικό

stress ^(fr) αρσενικό

• το άγχος

Συγγενικά

• stressé
• stresser