διαμένω
Μετάβαση στην πλοήγηση
Πήδηση στην αναζήτηση
Νέα ελληνικά (el)
[επεξεργασία]
Ετυμολογία
[επεξεργασία]
- διαμένω < (διαχρονικό δάνειο) αρχαία ελληνική διαμένω (παραμένω) < δια- + μένω (σημασιολογικό δάνειο από τη γαλλική résider) [1]
Προφορά
[επεξεργασία]
- ΔΦΑ : /ði̯aˈme.no/ & /ðʝaˈme.no/
- τυπογραφικός συλλαβισμός : δι‐α‐μέ‐νω
Ρήμα
[επεξεργασία]
διαμένω, πρτ.: διέμενα, αόρ.: διέμεινα (χωρίς παθητική φωνή)
Συνώνυμα
[επεξεργασία]Συγγενικά
[επεξεργασία]→ και δείτε τις λέξεις διά και μένω
Δείτε επίσης
[επεξεργασία]Κλίση
[επεξεργασία] Ενεργητική φωνή
| Εξακολουθητικοί χρόνοι | ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|
| πρόσωπα | Ενεστώτας | Παρατατικός | Εξ. Μέλλ. | Υποτακτική | Προστακτική | Μετοχή |
| α' ενικ. | διαμένω | διέμενα | θα διαμένω | να διαμένω | διαμένοντας | |
| β' ενικ. | διαμένεις | διέμενες | θα διαμένεις | να διαμένεις | διάμενε | |
| γ' ενικ. | διαμένει | διέμενε | θα διαμένει | να διαμένει | ||
| α' πληθ. | διαμένουμε | διαμέναμε | θα διαμένουμε | να διαμένουμε | ||
| β' πληθ. | διαμένετε | διαμένατε | θα διαμένετε | να διαμένετε | διαμένετε | |
| γ' πληθ. | διαμένουν(ε) | διέμεναν διαμέναν(ε) |
θα διαμένουν(ε) | να διαμένουν(ε) | ||
| Συνοπτικοί χρόνοι | ||||||
| πρόσωπα | Αόριστος | Συνοπτ. Μέλλ. | Υποτακτική | Προστακτική | Απαρέμφατο | |
| α' ενικ. | διέμεινα | θα διαμείνω | να διαμείνω | διαμείνει | ||
| β' ενικ. | διέμεινες | θα διαμείνεις | να διαμείνεις | διάμεινε | ||
| γ' ενικ. | διέμεινε | θα διαμείνει | να διαμείνει | |||
| α' πληθ. | διαμείναμε | θα διαμείνουμε | να διαμείνουμε | |||
| β' πληθ. | διαμείνατε | θα διαμείνετε | να διαμείνετε | διαμείντε | ||
| γ' πληθ. | διέμειναν διαμείναν(ε) |
θα διαμείνουν(ε) | να διαμείνουν(ε) | |||
| Συντελεσμένοι χρόνοι | ||||||
| πρόσωπα | Παρακείμενος | Υπερσυντέλικος | Συντελ. Μέλλ. | Υποτακτική | Προστακτική | |
| α' ενικ. | έχω διαμείνει | είχα διαμείνει | θα έχω διαμείνει | να έχω διαμείνει | ||
| β' ενικ. | έχεις διαμείνει | είχες διαμείνει | θα έχεις διαμείνει | να έχεις διαμείνει | ||
| γ' ενικ. | έχει διαμείνει | είχε διαμείνει | θα έχει διαμείνει | να έχει διαμείνει | ||
| α' πληθ. | έχουμε διαμείνει | είχαμε διαμείνει | θα έχουμε διαμείνει | να έχουμε διαμείνει | ||
| β' πληθ. | έχετε διαμείνει | είχατε διαμείνει | θα έχετε διαμείνει | να έχετε διαμείνει | ||
| γ' πληθ. | έχουν διαμείνει | είχαν διαμείνει | θα έχουν διαμείνει | να έχουν διαμείνει |
| |
Μεταφράσεις
[επεξεργασία]
διαμένω
Αναφορές
[επεξεργασία]
- ↑ διαμένω - Λεξικό της Κοινής Νεοελληνικής (1998) του Ιδρύματος Μανόλη Τριανταφυλλίδη (συντομογραφίες-σύμβολα). Η Πύλη για την ελληνική γλώσσα, Κέντρο Ελληνικής Γλώσσας
Αρχαία ελληνικά (grc)
[επεξεργασία] Ετυμολογία
[επεξεργασία] Πηγές
[επεξεργασία]- διαμένω - Επιτομή του Λεξικού Λίντελ-Σκοτ, Λεξικό της Αρχαίας Ελληνικής Γλώσσας (Επιτομή του Μεγάλου Λεξικού, εκδ. Πελεκάνος, 2007), Ψηφίδες στο Κέντρο Ελληνικής Γλώσσας, 2012
- διαμένω - ΛΟΓΕΙΟΝ (αγγλικά, από το 2011) Λεξικά για την αρχαία ελληνική και λατινική γλώσσα (στα αγγλικά, γαλλικά, ισπανικά, κ.λπ.) Πανεπιστήμιο του Σικάγου.
Κατηγορίες:
- Λόγια διαχρονικά δάνεια από τα αρχαία ελληνικά (νέα ελληνικά)
- Προέλευση λέξεων από τα αρχαία ελληνικά (νέα ελληνικά)
- Λέξεις με πρόθημα δια- (νέα ελληνικά)
- Σημασιολογικά δάνεια από τα γαλλικά (νέα ελληνικά)
- Προέλευση λέξεων από τα γαλλικά (νέα ελληνικά)
- Λήμματα με προφορά ΔΦΑ (νέα ελληνικά)
- Νέα ελληνικά
- Ρήματα (νέα ελληνικά)
- Ρηματικές φωνές (νέα ελληνικά)
- Αντίστροφο λεξικό (νέα ελληνικά)
- Ρήματα χωρίς παθητική φωνή (νέα ελληνικά)
- Λόγιοι όροι (νέα ελληνικά)
- Λέξεις με πρόθημα δια- (αρχαία ελληνικά)
- Ζητούμενα λήμματα (αρχαία ελληνικά)
- Αντίστροφο λεξικό (ελληνικά)