ελληνομαθής

Νέα ελληνικά (el)

↓ πτώσεις	ενικός
γένη →	αρσενικό		θηλυκό		ουδέτερο
ονομαστική	ο	ελληνομαθής	η	ελληνομαθής	το	ελληνομαθές
γενική	του	ελληνομαθούς*	της	ελληνομαθούς	του	ελληνομαθούς
αιτιατική	τον	ελληνομαθή	την	ελληνομαθή	το	ελληνομαθές
κλητική		ελληνομαθή(ς)		ελληνομαθής		ελληνομαθές
↓ πτώσεις	πληθυντικός
γένη →	αρσενικό		θηλυκό		ουδέτερο
ονομαστική	οι	ελληνομαθείς	οι	ελληνομαθείς	τα	ελληνομαθή
γενική	των	ελληνομαθών	των	ελληνομαθών	των	ελληνομαθών
αιτιατική	τους	ελληνομαθείς	τις	ελληνομαθείς	τα	ελληνομαθή
κλητική		ελληνομαθείς		ελληνομαθείς		ελληνομαθή
* Και προφορικός τύπος σε -ή στη γενική ενικού αρσενικού, ή και θηλυκού
Κατηγορία όπως «συνεχής» - Παράρτημα:Επίθετα & Μετοχές

Ετυμολογία

ελληνομαθής < έλληνας + -μαθής (< θέμα μαθ- του ρήματος μαθαίνω)

(μαρτυρείται από το 1868)

Επίθετο

ελληνομαθής, -ής, -ές

• που γνωρίζει την ελληνική γλώσσα και γενικότερα έχει γαλουχηθεί με την ελληνική κουλτούρα

Συγγενικά

• ελληνομάθεια

Μεταφράσεις

    ελληνομαθής

γαλλικά : hellénisant (fr)