παυσίλυπος

Νέα ελληνικά (el)

↓ πτώσεις	ενικός
γένη →	αρσενικό		θηλυκό		ουδέτερο
ονομαστική	ο	παυσίλυπος	η	παυσίλυπος & παυσίλυπη	το	παυσίλυπο
γενική	του	παυσιλύπου & παυσίλυπου	της	παυσιλύπου & παυσίλυπης	του	παυσιλύπου & παυσίλυπου
αιτιατική	τον	παυσίλυπο	την	παυσίλυπο & παυσίλυπη	το	παυσίλυπο
κλητική		παυσίλυπε		παυσίλυπε & παυσίλυπη		παυσίλυπο
↓ πτώσεις	πληθυντικός
γένη →	αρσενικό		θηλυκό		ουδέτερο
ονομαστική	οι	παυσίλυποι	οι	παυσίλυποι & παυσίλυπες	τα	παυσίλυπα
γενική	των	παυσιλύπων & παυσίλυπων	των	παυσιλύπων & παυσίλυπων	των	παυσιλύπων & παυσίλυπων
αιτιατική	τους	παυσιλύπους & παυσίλυπους	τις	παυσιλύπους & παυσίλυπες	τα	παυσίλυπα
κλητική		παυσίλυποι		παυσίλυποι & παυσίλυπες		παυσίλυπα
Οι πρώτοι τύποι, λόγιοι, από την αρχαία κλίση. Οι δεύτεροι τύποι, νεότεροι.
Κατηγορία όπως «άπτερος» - Παράρτημα:Επίθετα & Μετοχές

Ετυμολογία

παυσίλυπος < αρχαία ελληνική παυσίλυπος < παύω + λύπη

Επίθετο

παυσίλυπος, -ος/-η, -ο

• που παύει τη λύπη

Μεταφράσεις

    παυσίλυπος

---

Αρχαία ελληνικά (grc)

Επίθετο

παυσίλυπος, -ος, -ον

1. που τερματίζει τη λύπη

   τὴν παυσίλυπον ἄμπελον δοῦναι βροτοῖς. (Ευριπίδης, Βάκχαι, 772)

2. παυσίλυπος οἶκος: ο τάφος