πυροτέχνης

Νέα ελληνικά (el)

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	ο	πυροτέχνης	οι	πυροτέχνες
γενική	του	πυροτέχνη	των	πυροτεχνών
αιτιατική	τον	πυροτέχνη	τους	πυροτέχνες
κλητική		πυροτέχνη		πυροτέχνες
Κατηγορία όπως «ναύτης» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

πυροτέχνης < πυρο- + -τέχνης (μεταφραστικό δάνειο από τη γαλλική pyrotechnicien)

Προφορά

ΔΦΑ : /pi.roˈte.xnis/

τυπογραφικός συλλαβισμός : πυ‐το‐τέ‐χνης

Ουσιαστικό

πυροτέχνης αρσενικό

1. (επάγγελμα) κάποιος που κατασκευάζει πυροτεχνήματα
2. (στρατιωτικός όρος, επάγγελμα) άλλη μορφή του πυροτεχνουργός

Άλλες μορφές

• πυροτεχνίτης

Συγγενικά

• πυροτεχνική
• πυροτεχνικός
• πυροτέχνημα
• πυροτεχνίτης
• πυροτεχνουργείο
• πυροτεχνουργία
• πυροτεχνουργός
• → δείτε τις λέξεις πυρ και τέχνη

Μεταφράσεις

    πυροτέχνης

Πηγές

• πυροτέχνης - Αναστασιάδη - Συμεωνίδη, Άννα (2003). Αντίστροφο λεξικό της νέας ελληνικής. Ινστιτούτο Νεοελληνικών Σπουδών. Ίδρυμα Μανόλη Τριανταφυλλίδη.  (συντομογραφίες)