σταυροπηγιακός

Νέα ελληνικά (el)

↓ πτώσεις	ενικός
γένη →	αρσενικό		θηλυκό		ουδέτερο
ονομαστική	ο	σταυροπηγιακός	η	σταυροπηγιακή	το	σταυροπηγιακό
γενική	του	σταυροπηγιακού	της	σταυροπηγιακής	του	σταυροπηγιακού
αιτιατική	τον	σταυροπηγιακό	τη	σταυροπηγιακή	το	σταυροπηγιακό
κλητική		σταυροπηγιακέ		σταυροπηγιακή		σταυροπηγιακό
↓ πτώσεις	πληθυντικός
γένη →	αρσενικό		θηλυκό		ουδέτερο
ονομαστική	οι	σταυροπηγιακοί	οι	σταυροπηγιακές	τα	σταυροπηγιακά
γενική	των	σταυροπηγιακών	των	σταυροπηγιακών	των	σταυροπηγιακών
αιτιατική	τους	σταυροπηγιακούς	τις	σταυροπηγιακές	τα	σταυροπηγιακά
κλητική		σταυροπηγιακοί		σταυροπηγιακές		σταυροπηγιακά
Κατηγορία όπως «καλός» - Παράρτημα:Επίθετα & Μετοχές

Ετυμολογία

σταυροπηγιακός (μαρτυρείται από το 1614) < μεσαιωνική ελληνική σταυροπήγι(ον) (τοποθέτηση σταυρού στη θέση νέας εκκλησίας) + -ακός

Επίθετο

σταυροπηγιακός, -ή, -ό

• (εκκλησιαστικός όρος) (για μοναστήρι) που υπάγεται απευθείας στη δικαιοδοσία του Οικουμενικού Πατριάρχη και όχι στη δικαιοδοσία του τοπικού μητροπολίτη

Συγγενικά

• σταυροπήγιο
• → και δείτε τις λέξεις σταυρός και πήζω

Μεταφράσεις

    σταυροπηγιακός

Πηγές

• σταυροπηγιακός - Χαραλαμπάκης, Χριστόφορος (επιμέλεια) (2014). Χρηστικό λεξικό της νεοελληνικής γλώσσας. Αθήνα: Ακαδημία Αθηνών.  (ψηφιοποιημένη έκδοση από το 2023, συντομογραφίες-σύμβολα)
• σταυροπηγιακός - Λεξικό της Κοινής Νεοελληνικής (1998) του Ιδρύματος Μανόλη Τριανταφυλλίδη (συντομογραφίες-σύμβολα). Η Πύλη για την ελληνική γλώσσα, Κέντρο Ελληνικής Γλώσσας
• Μπαμπινιώτης, Γεώργιος (2002). Λεξικό της νέας ελληνικής γλώσσας (Βʹ έκδοση). Αθήνα: Κέντρο Λεξικολογίας.  (Αʹ έκδοση: 1998)