σύμφυση

Νέα ελληνικά (el)

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	η	σύμφυση	οι	συμφύσεις
γενική	της	σύμφυσης*	των	συμφύσεων
αιτιατική	τη	σύμφυση	τις	συμφύσεις
κλητική		σύμφυση		συμφύσεις
* παλιότερος λόγιος τύπος, συμφύσεως
Κατηγορία όπως «δύναμη» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

σύμφυση < αρχαία ελληνική σύμφυσις < συμφύω < φύω < πρωτοϊνδοευρωπαϊκή ρίζα *bʰuH

Ουσιαστικό

σύμφυση θηλυκό

1. η ένωση σ’ ένα ενιαίο σώμα με φυσικό τρόπο

   ≈ συνώνυμα: συγκόλληση, συσσωμάτωση

2. (ανατομία) η ένωση δύο διαφορετικών οστών η δύο διαφορετικών τμημάτων του ίδιου οστού

   ≈ συνώνυμα: συνοστέωση

3. (ιατρική) η συνένωση ή συγκόλληση τμημάτων δύο διπλανών σωματικών οργάνων

Συγγενικά

• → δείτε τη λέξη συμφύομαι

Μεταφράσεις

    σύμφυση

αγγλικά : commissure (en)