σύμφυρση
Μετάβαση στην πλοήγηση
Πήδηση στην αναζήτηση
Δείτε επίσης : Ελληνικά (el) [επεξεργασία]
| ↓ πτώσεις | ενικός | πληθυντικός | ||
|---|---|---|---|---|
| ονομαστική | η | σύμφυρση | οι | συμφύρσεις |
| γενική | της | σύμφυρσης & συμφύρσεως* |
των | συμφύρσεων |
| αιτιατική | τη | σύμφυρση | τις | συμφύρσεις |
| κλητική | σύμφυρση | συμφύρσεις | ||
| * παλιότερος λόγιος τύπος | ||||
| Κατηγορία όπως «δύναμη» - Παράρτημα:Ουσιαστικά | ||||
Ετυμολογία [επεξεργασία]
Ετυμολογία - σύμφυρση < ελληνιστική κοινή σύμφυρσις < αρχαία ελληνική συμφύρω < σύν + φύρω (2. (σημασιολογικό δάνειο) γαλλική contamination)
Ουσιαστικό[επεξεργασία]
σύμφυρση θηλυκό
- η ενέργεια ή το αποτέλεσμα του συμφύρω, η άτακτης ανάμειξης στοιχείων χωρίς ουσιαστική σύνδεση
- (γραμματική) το γραμματικό φαινόμενο ή το σχήμα λόγου κατά το οποίο δύο συντάξεις[1][2] αναμειγνύονται δημιουργώντας μια υβριδική
- ↪ ο Γιωρίκας με τον Κωστίκα πίνουν, μπεκροπίνουν, σιγοτραγοδούν
Συνώνυμα[επεξεργασία]
[επεξεργασία]
- → δείτε τη λέξη συμφύρω
Δείτε επίσης[επεξεργασία]
Όροι γλωσσολογίας:
Μεταφράσεις[επεξεργασία]
ανάμειξη
γλωσσικό φαινόμενο
Αναφορές[επεξεργασία]
- ↑ «σύμφυρση» - Λεξικό της Κοινής Νεοελληνικής. (1998) του Ιδρύματος Μανόλη Τριανταφυλλίδη. Η Πύλη για την ελληνική γλώσσα, Κέντρο Ελληνικής Γλώσσας.
Για ανάμειξη δύο λέξεων, δίνει το λήμμα συμφυρμός. - ↑ Μπαμπινιώτης, Γεώργιος (2002). Λεξικό της νέας ελληνικής γλώσσας (Β΄ έκδοση). Αθήνα: Κέντρο Λεξικολογίας. (Α΄ έκδοση: 1998)
Για τον γλωσσολογικό όρο παραπέμπει στο λήμμα συμφυρμός, χωρίς διάκριση που να αφορά λέξεις ή σύνταξη.