τσίμπημα

Νέα ελληνικά (el)

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	το	τσίμπημα	τα	τσιμπήματα
γενική	του	τσιμπήματος	των	τσιμπημάτων
αιτιατική	το	τσίμπημα	τα	τσιμπήματα
κλητική		τσίμπημα		τσιμπήματα
Κατηγορία όπως «όνομα» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

τσίμπημα < τσιμπώ, τσιμπη- + -μα

Προφορά

ΔΦΑ : /t͡sim.bi.ma/

τυπογραφικός συλλαβισμός : τσί‐μπη‐μα

Ουσιαστικό

τσίμπημα ουδέτερο

1. το άγγιγμα με μυτερό αντικείμενο, ο νυγμός

   ⮡  το τσίμπημα της καρφίτσας

2. δάγκωμα από έντομο

   ⮡  το τσίμπημα της μέλισσας

3. το αποτέλεσμα του τσιμπώ, το σημάδι που μένει από το τσίμπημα

   ⮡  τα χέρια του είναι γεμάτα τσιμπήματα από τα κουνούπια

4. οξύς, μικρής διάρκειας πόνος σε μέρος του σώματος

   ⮡  αισθάνομαι τσιμπήματα στο στομάχι

   ⮡  (μεταφορικά) ένιωσε ένα τσίμπημα ζήλιας

5. (για πουλιά και ψάρια) το πιάσιμο της τροφής ή του δολώματος, το ράμφισμα

   ⮡  καθώς τραβούσε την πετονιά ένιωσε το τσίμπημα του ψαριού

Συγγενικά

• τσιμπιά
• τσιμπηματάκι
• τσιμπώ

Μεταφράσεις

    τσίμπημα

αγγλικά : prick (en) pinprick (en), sting (en) γαλλικά : piqûre (fr) (1,2), pincement (fr) γερμανικά : Stich (de) (1,2,3) ισπανικά : picadura (es) (1,2) ολλανδικά : steek (nl) (1,2) φινλανδικά : pistos (fi) (2,3)