ἀγαλματίδιον

Νέα ελληνικά (el)

καθαρεύουσα (κατά την αρχαία κλίση)
↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	τὸ	ἀγαλματίδιον	τὰ	ἀγαλματίδια
γενική	τοῦ	ἀγαλματιδίου	τῶν	ἀγαλματιδίων
δοτική	τῷ	ἀγαλματιδίῳ	τοῖς	ἀγαλματιδίοις
αιτιατική	τὸ	ἀγαλματίδιον	τὰ	ἀγαλματίδια
κλητική ὦ!		ἀγαλματίδιον		ἀγαλματίδια
2η κλίση, Κατηγορία 'πρόσωπον' όπως «πρόσωπον» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

ἀγαλματίδιον < ελληνιστική κοινή ἀγαλμάτ(ιον), υποκοριστικό του ἄγαλμα (αρχαία ελληνική)   + υποκοριστικό επίθημα -ίδιον

Ουσιαστικό

ἀγαλματίδιον ουδέτερο

• (καθαρεύουσα) αγαλματίδιο, υποκοριστικό του άγαλμα

Πηγές

• ⌘ Δημητράκος, Δημήτριος Β. (1964) Μέγα λεξικὸν ὅλης τῆς Ἑλληνικῆς γλώσσης, 1930-1950. 2η έκδοση:1964. Αθήνα: Εκδόσεις: Δομή (15 τόμοι) & επανεκδόσεις, 1η έκδοση:1953 (9 τόμοι) Ελληνική Παιδεία, .