αίτιος

Ελληνικά (el)

πτώση	ενικός	πληθυντικός
ονομαστική	αίτιος	αίτιοι
γενική	αιτίου	αιτίων
αιτιατική	αίτιο	αιτίους
κλητική	αίτιε	αίτιοι

Ετυμολογία

αίτιος < αρχαία ελληνική αἴτιος < αἰτέω, -ῶ

Ουσιαστικό

αίτιος αρσενικό

• αυτός που προκάλεσε ένα γεγονός, αυτός που θεωρείται υπεύθυνος για κάτι κακό (ή καλό) που συνέβη

ποιος είναι ο αίτιος της καταστροφής;

Συγγενικές λέξεις

• αιτία
• αίτιο
• αναίτιος
• πρωταίτιος
• συναίτιος
• υπαίτιος

Μεταφράσεις

    αίτιος