ανακριτής

Νέα ελληνικά (el)

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	ο	ανακριτής	οι	ανακριτές
γενική	του	ανακριτή	των	ανακριτών
αιτιατική	τον	ανακριτή	τους	ανακριτές
κλητική		ανακριτή		ανακριτές
Κατηγορία όπως «ποιητής» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

ανακριτής < αρχαία ελληνική ἀνακριτήρ + -τής < ἀνακρίνω < κρίνω

ανακριτής αρσενικό (θηλυκό: ανακρίτρια)

δικαστικός λειτουργός ή αστυνομικός που διενεργεί ανάκριση για την εξακρίβωση των στοιχείων ενός εγκλήματος και τον εντοπισμό ή αποκάλυψη των ενόχων

ανακριτής