αντιρρησίας

Νέα ελληνικά (el)

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	ο/η	αντιρρησίας	οι	αντιρρησίες
γενική	του/της	αντιρρησία	των	αντιρρησιών
αιτιατική	τον/την	αντιρρησία	τους/τις	αντιρρησίες
κλητική		αντιρρησία		αντιρρησίες
Στη γενική ενικού για το θηλυκό, συχνά εκφέρεται τύπος σε -ας. Για την αστάθεια τύπων της γενικής ενικού του θηλυκού, δείτε τα σχόλια στο Παράρτημα: «ταμίας».
Κατηγορία όπως «ταμίας» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

αντιρρησίας < αντίρρηση + -ίας < (ελληνιστική κοινή) ἀντίρρησις < αρχαία ελληνική ἀντί + ῥῆσις < ἐρῶ

Προφορά

ΔΦΑ : /an.di.ɾiˈsi.as/

Ουσιαστικό

αντιρρησίας αρσενικό ή θηλυκό

• που προβάλλει αντιρρήσεις

Πολυλεκτικοί όροι

• αντιρρησίας συνείδησης: που για διάφορους λόγους (συνειδησιακούς, θρησκευτικούς, πολιτικούς, ιδεολογικούς) δεν δέχεται να στρατευτεί

Μεταφράσεις

    αντιρρησίας

αγγλικά : objector (en) γαλλικά : objecteur (fr)