δευτερίας

Αρχαία ελληνικά (grc)

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	ὁ	δευτερίᾱς	οἱ	δευτερίαι
γενική	τοῦ	δευτερίου	τῶν	δευτεριῶν
δοτική	τῷ	δευτερίᾳ	τοῖς	δευτερίαις
αιτιατική	τὸν	δευτερίᾱν	τοὺς	δευτερίᾱς
κλητική ὦ!		δευτερίᾱ		δευτερίαι
	δυϊκός
ονομ-αιτ-κλ	τὼ		δευτερίᾱ
γεν-δοτ	τοῖν		δευτερίαιν
Το φωνήεν της παραλήγουσας είναι βραχύ.
1η κλίση, ομάδα 'νεανίας', Κατηγορία 'νεανίας' όπως «νεανίας» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

δευτερίας < δεύτερος + -ίας

Επίθετο

δευτερίας αρσενικό

• αναφερόμενο στο κρασί («δευτερίας οίνος»), που προκύπτει από δεύτερη επεξεργασία (από επεξεργασία των στεμφύλων), συνεπώς κατώτερης ποιότητας

  ※  Περί δευτερίου και αδυνάμου: Ο δε καλούμενος δευτερίας , όν ένιοι πότιμον καλούσι , σκευάζεται τούτον τον τρόπον εις τα στέμφυλα , ών εξέθλιψας οίνου μετρητάς λ΄ , βάλε ύδατος μετρητάς γ΄ , και μίξας και πατήσας έκθλιψον , και αφέψησον εις το τρίτον χοείδε εκάστωτών (Πεδάνιος Διοσκουρίδης, Πεδανίου Διοσκορίδου Αναζαρβέως, Περί ύλης Ιατρικής [1])

  ≈ συνώνυμα: στεμφυλίτης, ἐντρυγηφάνιον (⌘ Ἡσύχιος (5ος αιώνας κε), Γλῶσσαι, Ε)

Πηγές

• δευτερίας - ΛΟΓΕΙΟΝ (αγγλικά, από το 2011) Λεξικά για την αρχαία ελληνική και λατινική γλώσσα (στα αγγλικά, γαλλικά, ισπανικά, κ.λπ.) Πανεπιστήμιο του Σικάγου.