εξάλειψη

Νέα ελληνικά (el)

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	η	εξάλειψη	οι	εξαλείψεις
γενική	της	εξάλειψης*	των	εξαλείψεων
αιτιατική	την	εξάλειψη	τις	εξαλείψεις
κλητική		εξάλειψη		εξαλείψεις
* παλιότερος λόγιος τύπος, εξαλείψεως
Κατηγορία όπως «δύναμη» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

εξάλειψη < (διαχρονικό δάνειο) ελληνιστική κοινή ἐξάλειψ(ις) (σοβάτισμα, καταστροφή) + -η. Μορφολογικά, ἐξ + ἀλειφ- -σις.

Προφορά

ΔΦΑ : /eˈksa.li.psi/

τυπογραφικός συλλαβισμός : ε‐ξά‐λει‐ψη

Ουσιαστικό

εξάλειψη θηλυκό

1. εξαφάνιση, το αποτέλεσμα του εξαλείφω
2. (νομικός όρος) κατάργηση

Συγγενικά

• ανεξάλειπτος
• εξαλείφω

→ και δείτε τη λέξη αλείφω

Μεταφράσεις

    εξάλειψη

αγγλικά : extinction (en), obliteration (en) γαλλικά : extinction (fr), élimination (fr), suppression (fr), éradication (fr)