εἰσαγγελία

Αρχαία ελληνικά (grc)

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	ἡ	εἰσαγγελίᾱ	αἱ	εἰσαγγελίαι
γενική	τῆς	εἰσαγγελίᾱς	τῶν	εἰσαγγελιῶν
δοτική	τῇ	εἰσαγγελίᾳ	ταῖς	εἰσαγγελίαις
αιτιατική	τὴν	εἰσαγγελίᾱν	τὰς	εἰσαγγελίᾱς
κλητική ὦ!		εἰσαγγελίᾱ		εἰσαγγελίαι
	δυϊκός
ονομ-αιτ-κλ	τὼ		εἰσαγγελίᾱ
γεν-δοτ	τοῖν		εἰσαγγελίαιν
Το δίχρονο φωνήεν της παραλήγουσας είναι βραχύ.
1η κλίση, ομάδα 'χώρα', Κατηγορία 'σοφία' όπως «σοφία» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

εἰσαγγελία < εἰσαγγέλλω < εἰς + ἀγγέλλω < ἄγγελος

Ουσιαστικό

εἰσαγγελία θηλυκό

1. μήνυμα, πληροφορία
2. (νομικός όρος) κατηγορία, καταγγελία
3. (νομικός όρος) δίκη ενώπιον του επώνυμου άρχοντα