ιδιωματισμός

Ελληνικά (el)

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	ο	ιδιωματισμός	οι	ιδιωματισμοί
γενική	του	ιδιωματισμού	των	ιδιωματισμών
αιτιατική	τον	ιδιωματισμό	τους	ιδιωματισμούς
κλητική		ιδιωματισμέ		ιδιωματισμοί
όπως «αγρός» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

ιδιωματισμός < → λείπει η ετυμολογία

Ουσιαστικό

ιδιωματισμός αρσενικό

1. (γλωσσολογία) λέξη ή φράση ή άλλο γλωσσικό στοιχείο που απαντά σε ένα τοπικό ή κοινωνικό ιδίωμαή διάλεκτο και όχι στην κοινή γλώσσα
2. παγιωμένη έκφραση με ιδιαίτερο νόημα που δεν προκύπτει από το νόημα των επιμέρους λέξεων που την αποτελούν

   ≈ συνώνυμα: ιδιωτισμός

Δείτε επίσης

• ιδιωτισμός (ειδική έκφραση)

Μεταφράσεις

    ιδιωματισμός

αγγλικά : localism (en) (1), idiom (en) (2)