κατάπτωση

Από Βικιλεξικό
Μετάβαση στην πλοήγηση Πήδηση στην αναζήτηση
↓ πτώσεις       ενικός         πληθυντικός  
ονομαστική η κατάπτωση οι καταπτώσεις
      γενική της κατάπτωσης* των καταπτώσεων
    αιτιατική την κατάπτωση τις καταπτώσεις
     κλητική κατάπτωση καταπτώσεις
* παλιότερος λόγιος τύπος, καταπτώσεως
Κατηγορία όπως «δύναμη» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

[επεξεργασία]
κατάπτωση < (διαχρονικό δάνειο) αρχαία ελληνική κατάπτω(σις) + -ση < καταπίπτω. Μορφολογικά αναλύεται σε κατά- + πτῶσις (πτώση)

Ουσιαστικό

[επεξεργασία]

κατάπτωση θηλυκό

  1. η επιδείνωση της φυσικής κατάστασης ενός ατόμου, η εξάντληση
    ⮡  νιώθω κατάπτωση
  2. η ηθική παρακμή
    ⮡  η κατάπτωση της αστικής τάξης

Μεταφράσεις

[επεξεργασία]