κοχλιάριον

Μεσαιωνικά ελληνικά (gkm)

Ετυμολογία

κοχλιάριον < (κληρονομημένο) ελληνιστική κοινή κοχλιάριον

ΑΠΟΓΟΝΟΙ: → δείτε τη λέξη κοχλιάριον

Ουσιαστικό

κοχλιάριον ουδέτερο

• (κουζινικά) το κουτάλι

Άλλες μορφές

• κοχλιάριν

Συνώνυμα

• κοχλιαρέα (θηλυκό)
• κοχλιάς (θηλυκό)
• → και δείτε τη λέξη χουλιάριν

Πηγές

• κοχλιάριον -  Επιτομή του Λεξικού Κριαρά της Μεσαιωνικής Ελληνικής Δημώδους Γραμματείας (1100-1669). Κέντρο Ελληνικής Γλώσσας, [μονοτονικό σύστημα]. 

---

Αρχαία ελληνικά (grc)

ελληνιστική κοινή (αρχαία κλίση) δε μαρτυρείται δυϊκός αριθμός
↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	τὸ	κοχλιάριον	τὰ	κοχλιάριᾰ
γενική	τοῦ	κοχλιαρίου	τῶν	κοχλιαρίων
δοτική	τῷ	κοχλιαρίῳ	τοῖς	κοχλιαρίοις
αιτιατική	τὸ	κοχλιάριον	τὰ	κοχλιάριᾰ
κλητική ὦ!		κοχλιάριον		κοχλιάριᾰ
	δυϊκός
ονομ-αιτ-κλ	τὼ		κοχλιαρίω
γεν-δοτ	τοῖν		κοχλιαρίοιν
2η κλίση, Κατηγορία 'πρόσωπον' όπως «πρόσωπον» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

κοχλιάριον < *κοχλί(ον) + -άριον. Υποκοριστικό για την αρχαία ελληνική κόχλος. • Η Ετυμολογία χρειάζεται ανάπτυξη με τεκμηρίωση. Μπορείτε να βοηθήσετε;  

Ουσιαστικό

κοχλιάριον, -ου ουδέτερο (ελληνιστική κοινή)

• (κουζινικά) το κουτάλι (ως μεζούρα, ως ποσότητα κουταλιάς)

ΑΠΟΓΟΝΟΙ:

κοχλιάριον (ελληνιστική κοινή)

⇒ μεσαιωνικά ελληνικά: κοχλιάριον

⇒ νέα ελληνικά: χουλιάρι - για το κοχλιάριο → δείτε το λατινικό cochlear.

⇒ κυπριακά: χουλιάριν, χουλιαρούιν (το κουτάλι: κουταλούιν)

Δείτε επίσης

• λίστρον
• στα λατινικά: cochleare < cochlea < κοχλίας

Πηγές

• κοχλιάριον - ΛΟΓΕΙΟΝ (αγγλικά, από το 2011) Λεξικά για την αρχαία ελληνική και λατινική γλώσσα (στα αγγλικά, γαλλικά, ισπανικά, κ.λπ.) Πανεπιστήμιο του Σικάγου.