μαντίλα

Νέα ελληνικά (el)

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	η	μαντίλα	οι	μαντίλες
γενική	της	μαντίλας	των	μαντιλών
αιτιατική	τη	μαντίλα	τις	μαντίλες
κλητική		μαντίλα		μαντίλες
Κατηγορία όπως «σοφία» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

μαντίλα < (κληρονομημένο) μεσαιωνική ελληνική μαντίλα . μαντήλα < μαντίλ(ι) + μεγεθυντικό επίθημα -α

Προφορά

ΔΦΑ : /manˈdi.la/ & /maˈdi.la/

τυπογραφικός συλλαβισμός : μα‐ντί‐λα

Ουσιαστικό

μαντίλα θηλυκό

1. (ενδυμασία) τριγωνικού ή άλλου σχήματος μεγάλο μαντίλι για να καλύπτει η γυναίκα το κεφάλι και το λαιμό της
2. (ισλαμισμός) η ισλαμική μαντίλα που επιβάλλεται στις γυναίκες να φορούν για θρησκευτικούς λόγους
3. το πετσί που κρέμεται από το λαιμό του βοδιού

Συγγενικά

• μαυρομαντίλα
• ψωμομαντίλα
• → και δείτε τη λέξη μαντίλι

Μεταφράσεις

    μαντίλα

---

Μεσαιωνικά ελληνικά (gkm)

Ουσιαστικό

μαντίλα θηλυκό

• άλλη γραφή του μαντήλα

Πηγές

• μαντιλ- -  Επιτομή του Λεξικού Κριαρά της Μεσαιωνικής Ελληνικής Δημώδους Γραμματείας (1100-1669). Κέντρο Ελληνικής Γλώσσας, [μονοτονικό σύστημα].