παιδαγωγεῖον

Μεσαιωνικά ελληνικά (gkm)

Ετυμολογία

παιδαγωγεῖον < αρχαία ελληνική παιδαγωγεῖον

Ουσιαστικό

παιδαγωγεῖον ουδέτερο

• (εκπαίδευση) το σχολείο, εκπαιδευτήριο

Πηγές

• παιδαγωγεῖον -  Επιτομή του Λεξικού Κριαρά της Μεσαιωνικής Ελληνικής Δημώδους Γραμματείας (1100-1669). Κέντρο Ελληνικής Γλώσσας, [μονοτονικό σύστημα]. 

---

Αρχαία ελληνικά (grc)

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	τὸ	παιδαγωγεῖον	τὰ	παιδαγωγεῖᾰ
γενική	τοῦ	παιδαγωγείου	τῶν	παιδαγωγείων
δοτική	τῷ	παιδαγωγείῳ	τοῖς	παιδαγωγείοις
αιτιατική	τὸ	παιδαγωγεῖον	τὰ	παιδαγωγεῖᾰ
κλητική ὦ!		παιδαγωγεῖον		παιδαγωγεῖᾰ
	δυϊκός
ονομ-αιτ-κλ	τὼ		παιδαγωγείω
γεν-δοτ	τοῖν		παιδαγωγείοιν
2η κλίση, Κατηγορία 'τέκνον' όπως «στοιχεῖον» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

παιδαγωγεῖον < παιδαγωγ(ός) + -εῖον

Ουσιαστικό

παιδαγωγεῖον ουδέτερο

• (εκπαίδευση)
  1. ο χώρος ενός σχολείου όπου οι παιδαγωγοί περίμεναν τους μαθητές τους
  2. (ελληνιστική κοινή) ίδρυμα στο οποίο πραγματοποιείται εκπαίδευση μαθητών, σχολείο

Συγγενικά

• → δείτε τη λέξη παιδαγωγός

Πηγές

• παιδαγωγεῖον - Επιτομή του Λεξικού Λίντελ-Σκοτ, Λεξικό της Αρχαίας Ελληνικής Γλώσσας (Επιτομή του Μεγάλου Λεξικού, εκδ. Πελεκάνος, 2007), Ψηφίδες στο Κέντρο Ελληνικής Γλώσσας, 2012
• παιδαγωγεῖον - ΛΟΓΕΙΟΝ (αγγλικά, από το 2011) Λεξικά για την αρχαία ελληνική και λατινική γλώσσα (στα αγγλικά, γαλλικά, ισπανικά, κ.λπ.) Πανεπιστήμιο του Σικάγου.