προβλής

Αρχαία ελληνικά (grc)

αρσενικό ή θηλυκό
↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
	προβλητ-
ονομαστική	ὁ ἡ	προβλής	οἱ αἱ	προβλῆτες
γενική	τοῦ τῆς	προβλῆτος	τῶν	προβλήτων
δοτική	τῷ τῇ	προβλῆτῐ	τοῖς ταῖς	προβλῆσῐ(ν)
αιτιατική	τὸν τὴν	προβλῆτᾰ	τοὺς τὰς	προβλῆτᾰς
κλητική ὦ!		προβλής		προβλῆτες
	δυϊκός
ονομ-αιτ-κλ	τὼ		προβλῆτε
γεν-δοτ	τοῖν		προβλήτοιν
3η κλίση, Κατηγορία 'προβλής' όπως «προβλής» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

προβλής, ήδη ομηρικό στον πληθυντικό < προβάλλω, με προ- + βλη- (όπως βέβληκα, όπως βλητός του βάλλω)

Ουσιαστικό

προβλής αρσενικό ή θηλυκό

1. (αρχική σημασία)
   1. που προβάλλει, που προεξέχει
   2. (ειδικότερα, στον πληθυντικό προβλῆτες) ακρωτήρια
2. (ελληνιστική σημασία) τεχνητή προεξοχή, προεκβολή στη θάλασσα, προβλήτα

Συγγενικά

• → δείτε τις λέξεις προβάλλω και βάλλω
• νέα ελληνική: προβλήτα

Πηγές

• προβλής - Επιτομή του Λεξικού Λίντελ-Σκοτ, Λεξικό της Αρχαίας Ελληνικής Γλώσσας (Επιτομή του Μεγάλου Λεξικού, εκδ. Πελεκάνος, 2007), Ψηφίδες στο Κέντρο Ελληνικής Γλώσσας, 2012
• προβλής - ΛΟΓΕΙΟΝ (αγγλικά, από το 2011) Λεξικά για την αρχαία ελληνική και λατινική γλώσσα (στα αγγλικά, γαλλικά, ισπανικά, κ.λπ.) Πανεπιστήμιο του Σικάγου.