πρῖσμα

Αρχαία ελληνικά (grc)

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	τὸ	πρῖσμᾰ	τὰ	πρίσμᾰτᾰ
γενική	τοῦ	πρίσμᾰτος	τῶν	πρισμᾰ́των
δοτική	τῷ	πρίσμᾰτῐ	τοῖς	πρίσμᾰσῐ(ν)
αιτιατική	τὸ	πρῖσμᾰ	τὰ	πρίσμᾰτᾰ
κλητική ὦ!		πρῖσμᾰ		πρίσμᾰτᾰ
	δυϊκός
ονομ-αιτ-κλ	τὼ		πρίσμᾰτε
γεν-δοτ	τοῖν		πρισμᾰ́τοιν
3η κλίση, Κατηγορία 'κτῆμα' όπως «κτῆμα» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

πρῖσμα < → λείπει η ετυμολογία

Ουσιαστικό

πρῖσμα, -ατος ουδέτερο

1. οτιδήποτε πριονισμένο, πριονίδι

   ※  5ος↑ αιώνας ⌘ Ἱπποκράτης, Περὶ γυναικείης φύσιος, (De natura muliebri), 102, @scaife.perseus

   Καταπλάσματα· σκόροδον, ἀνδράχνην, σέλινον, λωτοῦ καὶ κέδρου πρίσματα λεῖα ὁμοῦ μίξας, διεὶς μελικρήτῳ, κατάπλασμα ποιέων, κατάπλασσε.

   ※  2ος↓ αιώνας ⌘ Δισκουρίδης Πεδάνιος, Περὶ ὕλης ἰατρικῆς, (De materia medica), 1.66.117, p.110 @scaife.perseus

   λωτὸς τὸ δένδρον φυτόν ἐστιν εὐμέγεθες, καρπὸν δὲ φέρει μείζονα πεπέρειως, γλυκύν, βρώσιμον, εὐστόμαχον, κοιλίας στεγνωτικόν. τῶν δὲ πρισμάτων τοῦ ξύλου τὸ ἀφέψημα πινόμενον καὶ ἐγκλυζόμενον βοηθεῖ δυσεντερικοῖς καὶ γυναιξὶ ῥοικαῖς.

2. σάπιο ξύλο
3. (ιατρική) τραύμα σε οστό από τρυπάνι
4. (γεωμετρία) πρίσμα

Πηγές

• πρῖσμα - ΛΟΓΕΙΟΝ (αγγλικά, από το 2011) Λεξικά για την αρχαία ελληνική και λατινική γλώσσα (στα αγγλικά, γαλλικά, ισπανικά, κ.λπ.) Πανεπιστήμιο του Σικάγου.