πᾶγος

Αρχαία ελληνικά (grc)

ελληνιστική κοινή (αρχαία κλίση) δε μαρτυρείται δυϊκός αριθμός
↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	ὁ	πᾶγος	οἱ	πᾶγοι
γενική	τοῦ	πάγου	τῶν	πάγων
δοτική	τῷ	πάγῳ	τοῖς	πάγοις
αιτιατική	τὸν	πᾶγον	τοὺς	πάγους
κλητική ὦ!		πᾶγε		πᾶγοι
	δυϊκός
ονομ-αιτ-κλ	τὼ		πάγω
γεν-δοτ	τοῖν		πάγοιν
2η κλίση, Κατηγορία 'δρόμος' όπως «κῆπος» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

πᾶγος < λατινική pagus

Ουσιαστικό

πᾶγος, -ου αρσενικό (ελληνιστική κοινή)

• διαμέρισμα, διοικητική διαίρεση, επαρχία

Πηγές

• πᾶγος - Επιτομή του Λεξικού Λίντελ-Σκοτ, Λεξικό της Αρχαίας Ελληνικής Γλώσσας (Επιτομή του Μεγάλου Λεξικού, εκδ. Πελεκάνος, 2007), Ψηφίδες στο Κέντρο Ελληνικής Γλώσσας, 2012
• πᾶγος - ΛΟΓΕΙΟΝ (αγγλικά, από το 2011) Λεξικά για την αρχαία ελληνική και λατινική γλώσσα (στα αγγλικά, γαλλικά, ισπανικά, κ.λπ.) Πανεπιστήμιο του Σικάγου.