διαίρεση

Από Βικιλεξικό
Μετάβαση στην πλοήγηση Πήδηση στην αναζήτηση

Νέα ελληνικά (el)[επεξεργασία]

↓ πτώσεις       ενικός         πληθυντικός  
ονομαστική η διαίρεση οι διαιρέσεις
      γενική της διαίρεσης* των διαιρέσεων
    αιτιατική τη διαίρεση τις διαιρέσεις
     κλητική διαίρεση διαιρέσεις
* παλιότερος λόγιος τύπος, διαιρέσεως
Κατηγορία όπως «δύναμη» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία [επεξεργασία]

διαίρεση < (διαχρονικό δάνειο) αρχαία ελληνική διαίρε(σις) + -ση [1] • Η Ετυμολογία χρειάζεται ανάπτυξη με τεκμηρίωση. Μπορείτε να βοηθήσετε;  

Προφορά[επεξεργασία]

ΔΦΑ : /ðiˈe.ɾe.si/
τυπογραφικός συλλαβισμός: δι‐αί‐ρε‐ση

Ουσιαστικό[επεξεργασία]

διαίρεση θηλυκό

  1. ο χωρισμός σε κομμάτια, τμήματα
    η λύση θα δοθεί με τη διαίρεση του δωματίου σε τρεις ξεχωριστούς χώρους
  2. (αριθμητική) μία από τις τέσσερις βασικές πράξεις στην αριθμητική
    ο διαιρέτης διαιρεί ακριβώς τον διαιρετέο όταν το υπόλοιπο της διαίρεσης είναι μηδέν
    σύμβολο: ÷
     αντώνυμα: πολλαπλασιασμός

Συγγενικά[επεξεργασία]

Σύνθετα[επεξεργασία]

Δείτε επίσης[επεξεργασία]

Μεταφράσεις[επεξεργασία]

Αναφορές[επεξεργασία]