υποδιαίρεση

Νέα ελληνικά (el)

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	η	υποδιαίρεση	οι	υποδιαιρέσεις
γενική	της	υποδιαίρεσης*	των	υποδιαιρέσεων
αιτιατική	την	υποδιαίρεση	τις	υποδιαιρέσεις
κλητική		υποδιαίρεση		υποδιαιρέσεις
* παλιότερος λόγιος τύπος, υποδιαιρέσεως
Κατηγορία όπως «δύναμη» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

υποδιαίρεση < (διαχρονικό δάνειο) ελληνιστική κοινή ὑποδιαίρε(σις) (< υποδιαιρῶ) + -ση. Μορφολογικά αναλύεται σε υπο- + διαίρεση

Προφορά

ΔΦΑ : /i.po.ðiˈe.ɾe.si/

τυπογραφικός συλλαβισμός : υ‐πο‐δι‐αί‐ρε‐ση

Ουσιαστικό

υποδιαίρεση θηλυκό

• η διαίρεση ενός στοιχείου σε μικρότερα σε συνδυασμό με την κατηγοριοποίησή τους

Συγγενικές λέξεις

• υποδιαιρεμένος
• υποδιαιρώ, υποδιαιρούμαι

→ και δείτε τις λέξεις υπό, διαιρώ, αίρεση, διά και αἰρέω

Μεταφράσεις

    υποδιαίρεση

γαλλικά : subdivision (fr) γερμανικά : Unterteilung (de)

Πηγές

• υποδιαίρεση -  Λεξικό της Κοινής Νεοελληνικής. (1998) του Ιδρύματος Μανόλη Τριανταφυλλίδη. Η Πύλη για την ελληνική γλώσσα, Κέντρο Ελληνικής Γλώσσας. 
• υποδιαίρεση - Χαραλαμπάκης, Χριστόφορος (επιμέλεια) (2014). Χρηστικό λεξικό της νεοελληνικής γλώσσας. Αθήνα: Ακαδημία Αθηνών.  (ψηφιοποιημένη έκδοση από το 2023)