σιαλοφόρος

Από Βικιλεξικό
Μετάβαση στην πλοήγηση Πήδηση στην αναζήτηση

Νέα ελληνικά (el)[επεξεργασία]

↓ πτώσεις       ενικός      
→ γένη αρσενικό & θηλυκό ουδέτερο
ονομαστική ο/η σιαλοφόρος το σιαλοφόρο
      γενική του/της σιαλοφόρου του σιαλοφόρου
    αιτιατική τον/τη σιαλοφόρο το σιαλοφόρο
     κλητική σιαλοφόρε σιαλοφόρο
↓ πτώσεις   πληθυντικός  
→ γένη αρσενικό & θηλυκό ουδέτερο
ονομαστική οι σιαλοφόροι τα σιαλοφόρα
      γενική των σιαλοφόρων των σιαλοφόρων
    αιτιατική τους/τις σιαλοφόρους τα σιαλοφόρα
     κλητική σιαλοφόροι σιαλοφόρα
Λόγιο επίθετο που δε συνηθίζει τον νεότερο τύπο του θηλυκού σε .
ομάδα '-ος -ος -ο', Κατηγορία όπως «εμβολοφόρος» - Παράρτημα:Επίθετα & Μετοχές

Ετυμολογία [επεξεργασία]

σιαλοφόρος < σίαλ(ο) + -ο- + -φόρος[1]

Προφορά[επεξεργασία]

ΔΦΑ : /si.a.loˈfo.ɾos/
τυπογραφικός συλλαβισμός: σι‐α‐λο‐φό‐ρος

Επίθετο[επεξεργασία]

σιαλοφόρος, -ος, -ο

Μεταφράσεις[επεξεργασία]

Αναφορές[επεξεργασία]

  1. Μπαμπινιώτης, Γεώργιος (2002). Λεξικό της νέας ελληνικής γλώσσας (Βʹ έκδοση). Αθήνα: Κέντρο Λεξικολογίας.  (Αʹ έκδοση: 1998)