σπῆλυγξ

Αρχαία ελληνικά (grc)

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
	σπηλυγγ-
ονομαστική	ἡ	σπῆλυγξ	αἱ	σπήλυγγες
γενική	τῆς	σπήλυγγος	τῶν	σπηλύγγων
δοτική	τῇ	σπήλυγγῐ	ταῖς	σπήλυγξῐ(ν)
αιτιατική	τὴν	σπήλυγγᾰ	τὰς	σπήλυγγᾰς
κλητική ὦ!		σπῆλυγξ		σπήλυγγες
	δυϊκός
ονομ-αιτ-κλ	τὼ		σπήλυγγε
γεν-δοτ	τοῖν		σπηλύγγοιν
3η κλίση, Κατηγορία 'φάλαγξ' όπως «φάλαγξ» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

σπῆλυγξ < → λείπει η ετυμολογία

ΑΠΟΓΟΝΟΙ: ↷ λατινικά: spelunca

Ουσιαστικό

σπῆλυγξ θηλυκό

• σπήλαιο

  ※  4ος↑ αιώνας ⌘ Ἀριστοτέλης, Τῶν περὶ τὰ ζῷα ἱστοριῶν, 9, 17 @scaife.perseus

  Αἰγωλιὸς δ’ ἐστὶ νυκτινόμος καὶ ἡμέρας ὀλιγάκις φαίνεται, καὶ οἰκεῖ καὶ οὗτος πέτρας καὶ σπήλυγγας·

  ※  3ος↑ αιώνας ⌘ Απολλώνιος ο Ρόδιος, Ἀργοναυτικά, 2.568, @scaife.perseus

  κοῖλαι δὲ σπήλυγγες ὑπὸ σπιλάδας τρηχείας

  ※  3ος↓ αιώνας ⌘ Οππιανός ο εξ Απαμείας, Κυνηγετικά, 4.80, @scaife.perseus

  ἔνθα περὶ σπήλυγγας ἐρίβρομος ἠΰκομος λῖς

  εκεί σε σπηλιές λιοντάρι με βροντερή φωνή και ωραίο τρίχωμα

  Μετάφραση λέξεων: Βικιλεξικό.

Συνώνυμα

• ἄντρον
• σπέος
• σπήλαιον

Πηγές

• σπῆλυγξ - Επιτομή του Λεξικού Λίντελ-Σκοτ, Λεξικό της Αρχαίας Ελληνικής Γλώσσας (Επιτομή του Μεγάλου Λεξικού, εκδ. Πελεκάνος, 2007), Ψηφίδες στο Κέντρο Ελληνικής Γλώσσας, 2012
• σπῆλυγξ - ΛΟΓΕΙΟΝ (αγγλικά, από το 2011) Λεξικά για την αρχαία ελληνική και λατινική γλώσσα (στα αγγλικά, γαλλικά, ισπανικά, κ.λπ.) Πανεπιστήμιο του Σικάγου.