σφήξ

Αρχαία ελληνικά (grc)

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
	σφηκ-
ονομαστική	ὁ	σφήξ	οἱ	σφῆκες
γενική	τοῦ	σφηκός	τῶν	σφηκῶν
δοτική	τῷ	σφηκῐ́	τοῖς	σφηξῐ́(ν)
αιτιατική	τὸν	σφῆκᾰ	τοὺς	σφῆκᾰς
κλητική ὦ!		σφήξ		σφῆκες
	δυϊκός
ονομ-αιτ-κλ	τὼ		σφῆκε
γεν-δοτ	τοῖν		σφηκοῖν
3η κλίση, Κατηγορία 'φρίξ' όπως «φρίξ» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

σφήξ < κατάληξη -ήξ. Εκδοχές ετυμολόγσης: → λείπει η ετυμολογία

Ουσιαστικό

σφήξ θηλυκό

• (έντομο) η σφήκα

  ※  8ος πκε αιώνας  ⌘ Ὅμηρος, Ἰλιάς, 16 (Π. Πατρόκλεια.), στίχ. 259 (στίχοι 259-262)

  αὐτίκα δὲ σφήκεσσιν ἐοικότες ἐξεχέοντο | εἰνοδίοις, οὓς παῖδες ἐριδμαίνωσιν ἔθοντες, | αἰεὶ κερτομέοντες, ὁδῷ ἔπι οἰκί᾽ ἔχοντας, | νηπίαχοι· ξυνὸν δὲ κακὸν πολέεσσι τιθεῖσι.

  Κι εχύνονταν ορμητικά, καθώς πετιούνται οι σφήκες | που την φωλιά τους έστησαν παράμερα του δρόμου, | που, ως συνηθούν, ανόητα παιδιά τες ερεθίζουν | και απ᾽ αγνωσιά τους προξενούν κακό πολλών ανθρώπων·

  Έμμετρη μετάφραση (1922): Ιάκωβος Πολυλάς, @greek‑language.gr

  ※  8ος πκε αιώνας  ⌘ Ὅμηρος, Ἰλιάς, 12 (Μ. Τειχομαχία.), στίχ. 167 (στίχοι 167-170)

  οἱ δ᾽, ὥς τε σφῆκες μέσον αἰόλοι ἠὲ μέλισσαι | οἰκία ποιήσωνται ὁδῷ ἔπι παιπαλοέσσῃ, | οὐδ᾽ ἀπολείπουσιν κοῖλον δόμον, ἀλλὰ μένοντες | ἄνδρας θηρητῆρας ἀμύνονται περὶ τέκνων,

  Και ωσάν σφήκες ή μέλισσες με ζώσιν λυγισμένην | εις δρόμον κτίσαν πτερωτόν την θολωτήν οικίαν | και αν έλθουν άνδρες κυνηγοί δεν φεύγουν αλλά μένουν | και από τον βράχον πολεμούν να σώσουν τα παιδιά των,

  Έμμετρη μετάφραση (1922): Ιάκωβος Πολυλάς, @greek‑language.gr

Άλλες μορφές

• δωρικός τύπος : σφάξ

Πηγές

• σφήξ - Επιτομή του Λεξικού Λίντελ-Σκοτ, Λεξικό της Αρχαίας Ελληνικής Γλώσσας (Επιτομή του Μεγάλου Λεξικού, εκδ. Πελεκάνος, 2007), Ψηφίδες στο Κέντρο Ελληνικής Γλώσσας, 2012
• σφήξ - ΛΟΓΕΙΟΝ (αγγλικά, από το 2011) Λεξικά για την αρχαία ελληνική και λατινική γλώσσα (στα αγγλικά, γαλλικά, ισπανικά, κ.λπ.) Πανεπιστήμιο του Σικάγου.