σύνταξις

Αρχαία ελληνικά (grc)

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	ἡ	σύνταξῐς	αἱ	συντάξεις
γενική	τῆς	συντάξεως	τῶν	συντάξεων
δοτική	τῇ	συντάξει	ταῖς	συντάξεσῐ(ν)
αιτιατική	τὴν	σύνταξῐν	τὰς	συντάξεις
κλητική ὦ!		σύνταξῐ		συντάξεις
	δυϊκός
ονομ-αιτ-κλ	τὼ		συντάξει
γεν-δοτ	τοῖν		συνταξέοιν
3η κλίση, Κατηγορία 'δύναμις' όπως «δύναμις» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

σύνταξις < συντάσσω, συνταγ- + -σις > -ξις. Μορφολογικά αναλύεται σε σύν- + τάξις.

Ουσιαστικό

σύνταξις, -εως θηλυκό

1. οργάνωση, τακτοποίηση, διευθέτηση
2. (στρατιωτικός όρος) παράταξη στρατιωτών
3. συμφωνία, συνθήκη
4. εισφορά, πληρωμή φόρου, καταβολή μισθού
5. συστηματική πραγματεία
6. (ελληνιστική σημασία) σύνταξη (γραμματική)

Σύνθετα

• ἀνασύνταξις

Συγγενικά

• συνταξιαρχία
• συντάξιμον

→ και δείτε τις λέξεις συντάσσω, σύν και τάξις

Πηγές

• σύνταξις - Επιτομή του Λεξικού Λίντελ-Σκοτ, Λεξικό της Αρχαίας Ελληνικής Γλώσσας (Επιτομή του Μεγάλου Λεξικού, εκδ. Πελεκάνος, 2007), Ψηφίδες στο Κέντρο Ελληνικής Γλώσσας, 2012
• σύνταξις - ΛΟΓΕΙΟΝ (αγγλικά, από το 2011) Λεξικά για την αρχαία ελληνική και λατινική γλώσσα (στα αγγλικά, γαλλικά, ισπανικά, κ.λπ.) Πανεπιστήμιο του Σικάγου.