σύντμηση

Ελληνικά (el)

Ετυμολογία

σύντμηση < αρχαία ελληνική σύντμησις < συν + τμήσις < τέμνω (= κόβω)

Ουσιαστικό

σύντμηση θηλυκό

1. συντόμευση (σε χρόνο, σε έκταση, ...)
2. (Γραμματική, Ορολογία) συντόμευση λέξης με παράλειψη τμήματός της

Είδη σύντμησης - Παραδείγματα

Όταν παραλείπεται το αρχικό (πρόσθιο) τμήμα της λέξης έχουμε πρότμηση, π.χ. σοδειά (= εσοδεία). Όταν παραλείπεται το τελικό (οπίσθιο) τμήμα της λέξης έχουμε απότμηση ή αποκοπή, π.χ. προκάτ (= προκατασκευασμένος). Όταν παραλείπεται το μεσαίο τμήμα της λέξης έχουμε συγκοπή, π.χ. πέρσι (= πέρυσι). Όταν παραλείπονται τόσο το αρχικό όσο και το τελικό τμήμα της λέξης έχουμε αμφίτμηση, π.χ. κατοστάρι (= εκατοστάρικο).

Σημείωση: Μια λέξη ή ένας μονολεκτικός όρος ή ένα μονολεκτικό όνομα που έχει υποστεί σύντμηση λέγεται, αντίστοιχα, συντετμημένη λέξη ή συντετμημένος όρος ή συντετμημένο όνομα.

Μεταφράσεις

    σύντμηση

αγγλικά : clipping (en), shortening (en)