τροπωτήρ

Αρχαία ελληνικά (grc)

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	ὁ	τροπωτήρ	οἱ	τροπωτῆρες
γενική	τοῦ	τροπωτῆρος	τῶν	τροπωτήρων
δοτική	τῷ	τροπωτῆρῐ	τοῖς	τροπωτῆρσῐ(ν)
αιτιατική	τὸν	τροπωτῆρᾰ	τοὺς	τροπωτῆρᾰς
κλητική ὦ!		τροπωτήρ		τροπωτῆρες
	δυϊκός
ονομ-αιτ-κλ	τὼ		τροπωτῆρε
γεν-δοτ	τοῖν		τροπωτήροιν
3η κλίση, Κατηγορία 'κλητήρ' όπως «κλητήρ» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία 1

τροπωτήρ < τροπῶ (τροπόω) + -τήρ < τροπ(ός) (ιμάντας κουπιού)

Ουσιαστικό

τροπωτήρ, -ῆρος αρσενικό

• (ναυτικός όρος) συνώνυμο του τροπός (αρσενικό): η τροπωτήρα θηλυκό

Συγγενικά

• → δείτε τη λέξη τροπός

Ετυμολογία 2

τροπωτήρ < *τροφωτήρ < θέμα τροφ- του τρέφω + -τήρ

Ουσιαστικό

τροπωτήρ, -ῆρος αρσενικό

• εκείνος που τρέφει

Συγγενικά

• → δείτε τις λέξεις τροφή και τρέφω

Πηγές

• τροπωτήρ - Επιτομή του Λεξικού Λίντελ-Σκοτ, Λεξικό της Αρχαίας Ελληνικής Γλώσσας (Επιτομή του Μεγάλου Λεξικού, εκδ. Πελεκάνος, 2007), Ψηφίδες στο Κέντρο Ελληνικής Γλώσσας, 2012
• τροπωτήρ - ΛΟΓΕΙΟΝ (αγγλικά, από το 2011) Λεξικά για την αρχαία ελληνική και λατινική γλώσσα (στα αγγλικά, γαλλικά, ισπανικά, κ.λπ.) Πανεπιστήμιο του Σικάγου.
• τροπωτήρ σελ.7380 - ⌘ Δημητράκος, Δημήτριος Β. (1964) Μέγα λεξικὸν ὅλης τῆς Ἑλληνικῆς γλώσσης, 1930-1950. 2η έκδοση:1964. Αθήνα: Εκδόσεις: Δομή (15 τόμοι) & επανεκδόσεις, 1η έκδοση:1953 (9 τόμοι) Ελληνική Παιδεία. (συντομογραφίες & συγγραφέων)