ἀεραιμοκτονία

Νέα ελληνικά (el)

καθαρεύουσα (κατά την αρχαία κλίση)
↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	ἡ	ἀεραιμοκτονία	αἱ	ἀεραιμοκτονίαι
γενική	τῆς	ἀεραιμοκτονίας	τῶν	ἀεραιμοκτονιῶν
δοτική	τῇ	ἀεραιμοκτονίᾳ	ταῖς	ἀεραιμοκτονίαις
αιτιατική	τὴν	ἀεραιμοκτονίαν	τὰς	ἀεραιμοκτονίας
κλητική ὦ!		ἀεραιμοκτονία		ἀεραιμοκτονίαι
1η κλίση, ομάδα 'χώρα', Κατηγορία 'σοφία' όπως «σοφία» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

ἀεραιμοκτονία < ἀεραιμία (αρχαία ελληνική ἀήρ + αἷμα) + -ο- + -κτονία

Ουσιαστικό

ἀεραιμοκτονία θηλυκό

• (καθαρεύουσα, νομικός όρος, σπάνιο) θάνατος που επέρχεται από την αναρρόφηση αέρα από τις φλέβες του τραχήλου ή της μασχάλης, έπειτα από τραυματισμό ή χειρουργική επέμβαση

Δείτε επίσης

• αεροεμβολή

Μεταφράσεις

    ἀεραιμοκτονία

Πηγές

• Λεξικόν νομικής, διοικήσεως και αστυνομίας, τόμ. A΄ (Αθήνα: Δημητράκος, χ.χ.έ., π. 1930), σ. 310.
• Μεγάλη Ελληνική Εγκυκλοπαίδεια Π. Δρανδάκη, τόμ. 1 (Αθήνα: Ο Φοίνιξ, 1956), σ. 672.