Ἀγαθοκλῆς

Αρχαία ελληνικά (grc)

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
	Ᾰ̓γαθᾰκλεεσ-
ονομαστική	ὁ	Ἀγαθοκλῆς	οἱ	Ἀγαθοκλεῖς
γενική	τοῦ	Ἀγαθοκλέους	τῶν	Ἀγαθοκλέων
δοτική	τῷ	Ἀγαθοκλεῖ	τοῖς	—
αιτιατική	τὸν	Ἀγαθοκλέα   & σπανίως > Ἀγαθοκλῆ	τοὺς	Ἀγαθοκλεῖς
κλητική ὦ!		Ἀγαθόκλεις		Ἀγαθοκλεῖς
	δυϊκός
ονομ-αιτ-κλ	τὼ		—
γεν-δοτ	τοῖν		—
Μόνο συνηρημένο.
3η κλίση, ομάδα 'Περικλέης Περικλῆς', Κατηγορία 'Περικλῆς' όπως «Περικλῆς» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

Ἀγαθοκλῆς < ἀγαθός + -κλῆς (δοξασμένος) < κλέος

Κύριο όνομα

Ἀγαθοκλῆς αρσενικό

• ανδρικό όνομα, ο Αγαθοκλής

Πηγές

• Ἀγαθοκλῆς - ΛΟΓΕΙΟΝ (αγγλικά, από το 2011) Λεξικά για την αρχαία ελληνική και λατινική γλώσσα (στα αγγλικά, γαλλικά, ισπανικά, κ.λπ.) Πανεπιστήμιο του Σικάγου.