Ἀλπώνιος

Αρχαία ελληνικά (grc)

ελληνιστική κοινή (αρχαία κλίση) δε μαρτυρείται δυϊκός αριθμός
γένη →	αρσενικό		θηλυκό		ουδέτερο
↓ πτώσεις	ενικός
ονομαστική	ὁ	Ἀλπώνιος	ἡ	Ἀλπωνίᾱ	τὸ	Ἀλπώνιον
γενική	τοῦ	Ἀλπωνίου	τῆς	Ἀλπωνίᾱς	τοῦ	Ἀλπωνίου
δοτική	τῷ	Ἀλπωνίῳ	τῇ	Ἀλπωνίᾳ	τῷ	Ἀλπωνίῳ
αιτιατική	τὸν	Ἀλπώνιον	τὴν	Ἀλπωνίᾱν	τὸ	Ἀλπώνιον
κλητική ὦ!		Ἀλπώνιε		Ἀλπωνίᾱ		Ἀλπώνιον
↓ πτώσεις	πληθυντικός
ονομαστική	οἱ	Ἀλπώνιοι	αἱ	Ἀλπώνιαι	τὰ	Ἀλπώνιᾰ
γενική	τῶν	Ἀλπωνίων	τῶν	Ἀλπωνίων	τῶν	Ἀλπωνίων
δοτική	τοῖς	Ἀλπωνίοις	ταῖς	Ἀλπωνίαις	τοῖς	Ἀλπωνίοις
αιτιατική	τοὺς	Ἀλπωνίους	τὰς	Ἀλπωνίᾱς	τὰ	Ἀλπώνιᾰ
κλητική ὦ!		Ἀλπώνιοι		Ἀλπώνιαι		Ἀλπώνιᾰ
	δυϊκός
ονομ-αιτ-κλ	τὼ	Ἀλπωνίω	τὼ	Ἀλπωνίᾱ	τὼ	Ἀλπωνίω
γεν-δοτ	τοῖν	Ἀλπωνίοιν	τοῖν	Ἀλπωνίαιν	τοῖν	Ἀλπωνίοιν
2η&1η κλίση, Κατηγορία 'λόγιος' όπως «λόγιος» - Παράρτημα:Επίθετα & Μετοχές

Ετυμολογία

Ἀλπώνιος < αρχαία ελληνική Ἄλπων(ος) + -ιος

Επίθετο

Ἀλπώνιος, -α, -ον (ελληνιστική κοινή)

• (πατριδωνυμικό) άτομο που κατάγεται από την πόλη με το όνομα Ἄλπωνος

Πηγές

• Ἀλπώνιος - ΛΟΓΕΙΟΝ (αγγλικά, από το 2011) Λεξικά για την αρχαία ελληνική και λατινική γλώσσα (στα αγγλικά, γαλλικά, ισπανικά, κ.λπ.) Πανεπιστήμιο του Σικάγου.