ἐλαιών

Αρχαία ελληνικά (grc)

ελληνιστική κοινή (αρχαία κλίση) δε μαρτυρείται δυϊκός αριθμός
↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	ὁ	ἐλαιών	οἱ	ἐλαιῶνες
γενική	τοῦ	ἐλαιῶνος	τῶν	ἐλαιώνων
δοτική	τῷ	ἐλαιῶνῐ	τοῖς	ἐλαιῶσῐ(ν)
αιτιατική	τὸν	ἐλαιῶνᾰ	τοὺς	ἐλαιῶνᾰς
κλητική ὦ!		ἐλαιών		ἐλαιῶνες
	δυϊκός
ονομ-αιτ-κλ	τὼ		ἐλαιῶνε
γεν-δοτ	τοῖν		ἐλαιώνοιν
3η κλίση, Κατηγορία 'χειμών' όπως «χειμών» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

ἐλαιών (ελληνιστική κοινή) < αρχαία ελληνική ἐλαία + -ών < ἔλαιον

Ουσιαστικό

ἐλαιών αρσενικό

• (ελληνιστική κοινή) ο ελαιώνας

  ※  πᾶσα δ᾽ ἡ παραλία φοίνικάς τε ἔχει καὶ ἐλαιῶνας (⌘ Στράβων, Γεωγραφικά, 1.6.4.14)

Συγγενικά

• ἐλαιωνίδιον
• ἐλαιωνικός
• ἐλαιωνοπαράδεισος
• ἐλαιωνοφοινικοπαράδεισος

→ και δείτε τη λέξη ἔλαιον

Πηγές

• ἐλαιών - Επιτομή του Λεξικού Λίντελ-Σκοτ, Λεξικό της Αρχαίας Ελληνικής Γλώσσας (Επιτομή του Μεγάλου Λεξικού, εκδ. Πελεκάνος, 2007), Ψηφίδες στο Κέντρο Ελληνικής Γλώσσας, 2012
• ἐλαιών - ΛΟΓΕΙΟΝ (αγγλικά, από το 2011) Λεξικά για την αρχαία ελληνική και λατινική γλώσσα (στα αγγλικά, γαλλικά, ισπανικά, κ.λπ.) Πανεπιστήμιο του Σικάγου.