ἐφίππιον

Αρχαία ελληνικά (grc)

Ετυμολογία

ἐφίππιον: κλιτικός τύπος και ουσιαστικοποιημένο ουδέτερο του επιθέτου ἐφίππιος

Κλιτικός τύπος επιθέτου

ἐφίππιον

1. αιτιατική ενικού, αρσενικού ή θηλυκού γένους του ἐφίππιος
2. ονομαστική, αιτιατική και κλητική ενικού, ουδέτερου γένους του ἐφίππιος

Ουσιαστικό

ελληνιστική κοινή (αρχαία κλίση) δε μαρτυρείται δυϊκός αριθμός
↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	τὸ	ἐφίππιον	τὰ	ἐφίππιᾰ
γενική	τοῦ	ἐφιππίου	τῶν	ἐφιππίων
δοτική	τῷ	ἐφιππίῳ	τοῖς	ἐφιππίοις
αιτιατική	τὸ	ἐφίππιον	τὰ	ἐφίππιᾰ
κλητική ὦ!		ἐφίππιον		ἐφίππιᾰ
	δυϊκός
ονομ-αιτ-κλ	τὼ		ἐφιππίω
γεν-δοτ	τοῖν		ἐφιππίοιν
2η κλίση, Κατηγορία 'πρόσωπον' όπως «πρόσωπον» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

ἐφίππιον, -ου αρσενικό

• (ελληνιστική κοινή) ύφασμα κάτω από τη σέλα

  ΑΠΟΓΟΝΟΙ: και στην καθαρεύουσα ἐφίππιον ⇘ νέα ελληνικά: εφίππιο (η σέλα)

Πηγές

• ἐφίππιος - Επιτομή του Λεξικού Λίντελ-Σκοτ, Λεξικό της Αρχαίας Ελληνικής Γλώσσας (Επιτομή του Μεγάλου Λεξικού, εκδ. Πελεκάνος, 2007), Ψηφίδες στο Κέντρο Ελληνικής Γλώσσας, 2012
• ἐφίππιος - ΛΟΓΕΙΟΝ (αγγλικά, από το 2011) Λεξικά για την αρχαία ελληνική και λατινική γλώσσα (στα αγγλικά, γαλλικά, ισπανικά, κ.λπ.) Πανεπιστήμιο του Σικάγου.