ῥεγιών

Αρχαία ελληνικά (grc)

ελληνιστική κοινή (αρχαία κλίση) δε μαρτυρείται δυϊκός αριθμός
↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	ἡ	ῥεγιών	αἱ	ῥεγιῶνες
γενική	τῆς	ῥεγιῶνος	τῶν	ῥεγιώνων
δοτική	τῇ	ῥεγιῶνῐ	ταῖς	ῥεγιῶσῐ(ν)
αιτιατική	τὴν	ῥεγιῶνᾰ	τὰς	ῥεγιῶνᾰς
κλητική ὦ!		ῥεγιών		ῥεγιῶνες
	δυϊκός
ονομ-αιτ-κλ	τὼ		ῥεγιῶνε
γεν-δοτ	τοῖν		ῥεγιώνοιν
3η κλίση, Κατηγορία 'χειμών' όπως «χειμών» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

ῥεγιών < (λόγιο δάνειο) λατινική regio

Ουσιαστικό

ῥεγιών, -ῶνος θηλυκό (ελληνιστική κοινή)

• (σε επιγραφή) CIG 3436 (Φιλαδέλφεια)
  1. προάστιο μιας πόλης
  2. διαμέρισμα ή συνοικία

Άλλες γραφές

• ῥεγεών

Συγγενικά

• ῥεγεωνάρχης

Δείτε επίσης

• (καθαρεύουσα) ῥεγιών, ρεγιών
• και νέα ελληνικά: ρηγιώνα

Πηγές

• ῥεγιών - ΛΟΓΕΙΟΝ (αγγλικά, από το 2011) Λεξικά για την αρχαία ελληνική και λατινική γλώσσα (στα αγγλικά, γαλλικά, ισπανικά, κ.λπ.) Πανεπιστήμιο του Σικάγου.
• ῥεγιών σελ.6398 - ⌘ Δημητράκος, Δημήτριος Β. (1964) Μέγα λεξικὸν ὅλης τῆς Ἑλληνικῆς γλώσσης, 1930-1950. 2η έκδοση:1964. Αθήνα: Εκδόσεις: Δομή (15 τόμοι) & επανεκδόσεις, 1η έκδοση:1953 (9 τόμοι) Ελληνική Παιδεία. (συντομογραφίες & συγγραφέων)