πρωρεύς

Νέα ελληνικά (el)

καθαρεύουσα (κατά την αρχαία κλίση)
↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	ὁ	πρωρεύς	οἱ	πρωρεῖς
γενική	τοῦ	πρωρέως	τῶν	πρωρέων
δοτική	τῷ	πρωρεῖ	τοῖς	πρωρεῦσι(ν)
αιτιατική	τὸν	πρωρέα	τοὺς	πρωρέας
κλητική ὦ!		πρωρεῦ		πρωρεῖς
Δεν καταγράφονται καταλήξεις πληθυντικού σε -ῆς.
3η κλίση, ομάδα 'βασιλεύς', Κατηγορία 'Ἀντιοχεύς' όπως «Ἀντιοχεύς» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

πρωρεύς < (διαχρονικό δάνειο) αρχαία ελληνική πρῳρεύς < πρῴρη (πρώρα)

Ουσιαστικό

πρωρεύς αρσενικό (καθαρεύουσα) (κλιτικοί τύποι από την αρχαία κλίση στο πρῳρεύς)

1. (ναυτικός όρος): ο πρωρέας, ο λοστρόμος
2. ο εκπαιδευτής των πρωρατικών

Συνώνυμα

• "υπαξιωματικός των αρμένων"

Μεταφράσεις

    πρωρεύς