Τραχίνιος

Αρχαία ελληνικά (grc)

γένη →	αρσενικό		θηλυκό		ουδέτερο
↓ πτώσεις	ενικός
ονομαστική	ὁ	Τραχίνιος	ἡ	Τραχινίᾱ	τὸ	Τραχίνιον
γενική	τοῦ	Τραχινίου	τῆς	Τραχινίᾱς	τοῦ	Τραχινίου
δοτική	τῷ	Τραχινίῳ	τῇ	Τραχινίᾳ	τῷ	Τραχινίῳ
αιτιατική	τὸν	Τραχίνιον	τὴν	Τραχινίᾱν	τὸ	Τραχίνιον
κλητική ὦ!		Τραχίνιε		Τραχινίᾱ		Τραχίνιον
↓ πτώσεις	πληθυντικός
ονομαστική	οἱ	Τραχίνιοι	αἱ	Τραχίνιαι	τὰ	Τραχίνιᾰ
γενική	τῶν	Τραχινίων	τῶν	Τραχινίων	τῶν	Τραχινίων
δοτική	τοῖς	Τραχινίοις	ταῖς	Τραχινίαις	τοῖς	Τραχινίοις
αιτιατική	τοὺς	Τραχινίους	τὰς	Τραχινίᾱς	τὰ	Τραχίνιᾰ
κλητική ὦ!		Τραχίνιοι		Τραχίνιαι		Τραχίνιᾰ
	δυϊκός
ονομ-αιτ-κλ	τὼ	Τραχινίω	τὼ	Τραχινίᾱ	τὼ	Τραχινίω
γεν-δοτ	τοῖν	Τραχινίοιν	τοῖν	Τραχινίαιν	τοῖν	Τραχινίοιν
2η&1η κλίση, Κατηγορία 'λόγιος' όπως «λόγιος» - Παράρτημα:Επίθετα & Μετοχές

Ετυμολογία

Τραχίνιος < Τραχίς, Τραχῖν(ος) + -ιος

Επίθετο

Τραχίνιος, -α, -ον

• (πατριδωνυμικό) αυτός που κατάγεται ή σχετίζεται με την πόλη Τραχίς

Άλλες μορφές

• Τρηχίνιος (ιωνικός τύπος )

Πηγές

• Τραχίς - Επιτομή του Λεξικού Λίντελ-Σκοτ, Λεξικό της Αρχαίας Ελληνικής Γλώσσας (Επιτομή του Μεγάλου Λεξικού, εκδ. Πελεκάνος, 2007), Ψηφίδες στο Κέντρο Ελληνικής Γλώσσας, 2012
• Τραχίνιος - ΛΟΓΕΙΟΝ (αγγλικά, από το 2011) Λεξικά για την αρχαία ελληνική και λατινική γλώσσα (στα αγγλικά, γαλλικά, ισπανικά, κ.λπ.) Πανεπιστήμιο του Σικάγου.