αὐτοκρατής

Αρχαία ελληνικά (grc)

→ γένη	αρσενικό & θηλυκό		ουδέτερο
↓ πτώσεις	ενικός
ονομαστική	ὁ/ἡ	αὐτοκρατής	τὸ	αὐτοκρατές
γενική	τοῦ/τῆς	αὐτοκρατοῦς	τοῦ	αὐτοκρατοῦς
δοτική	τῷ/τῇ	αὐτοκρατεῖ	τῷ	αὐτοκρατεῖ
αιτιατική	τὸν/τὴν	αὐτοκρατῆ	τὸ	αὐτοκρατές
κλητική ὦ!		αὐτοκρατές		αὐτοκρατές
↓ πτώσεις	πληθυντικός
ονομαστική	οἱ/αἱ	αὐτοκρατεῖς	τὰ	αὐτοκρατῆ
γενική	τῶν	αὐτοκρατῶν	τῶν	αὐτοκρατῶν
δοτική	τοῖς/ταῖς	αὐτοκρατέσῐ(ν)	τοῖς	αὐτοκρατέσῐ(ν)
αιτιατική	τοὺς/τὰς	αὐτοκρατεῖς	τὰ	αὐτοκρατῆ
κλητική ὦ!		αὐτοκρατεῖς		αὐτοκρατῆ
	δυϊκός
ονομ-αιτ-κλ	τὼ	αὐτοκρατεῖ	τὼ	αὐτοκρατεῖ
γεν-δοτ	τοῖν	αὐτοκρατοῖν	τοῖν	αὐτοκρατοῖν
3η κλίση, Κατηγορία 'συνεχής' όπως «συνεχής» - Παράρτημα:Επίθετα & Μετοχές

Ετυμολογία

αὐτοκρατής < αὐτο- + κρατέω

Επίθετο

αὐτοκρατής, -ής, -ές

• αυτεξούσιος, με δική του ελεύθερη βούληση

Συγγενικά

• το αὐτοκρατές

Πηγές

• αὐτοκρατής - Επιτομή του Λεξικού Λίντελ-Σκοτ, Λεξικό της Αρχαίας Ελληνικής Γλώσσας (Επιτομή του Μεγάλου Λεξικού, εκδ. Πελεκάνος, 2007), Ψηφίδες στο Κέντρο Ελληνικής Γλώσσας, 2012
• αὐτοκρατής - ΛΟΓΕΙΟΝ (αγγλικά, από το 2011) Λεξικά για την αρχαία ελληνική και λατινική γλώσσα (στα αγγλικά, γαλλικά, ισπανικά, κ.λπ.) Πανεπιστήμιο του Σικάγου.