βασίλειος

Αρχαία ελληνικά (grc)

γένη →	αρσενικό & θηλυκό		θηλυκό		ουδέτερο
↓ πτώσεις	ενικός
ονομαστική	ὁ/ἡ	βασίλειος	ἡ	βασιλείᾱ	τὸ	βασίλειον
γενική	τοῦ/τῆς	βασιλείου	τῆς	βασιλείᾱς	τοῦ	βασιλείου
δοτική	τῷ/τῇ	βασιλείῳ	τῇ	βασιλείᾳ	τῷ	βασιλείῳ
αιτιατική	τὸν/τὴν	βασίλειον	τὴν	βασιλείᾱν	τὸ	βασίλειον
κλητική ὦ!		βασίλειε		βασιλείᾱ		βασίλειον
↓ πτώσεις	πληθυντικός
ονομαστική	οἱ/αἱ	βασίλειοι	αἱ	βασίλειαι	τὰ	βασίλειᾰ
γενική	τῶν	βασιλείων	τῶν	βασιλείων	τῶν	βασιλείων
δοτική	τοῖς/ταῖς	βασιλείοις	ταῖς	βασιλείαις	τοῖς	βασιλείοις
αιτιατική	τοὺς/τὰς	βασιλείους	τὰς	βασιλείᾱς	τὰ	βασίλειᾰ
κλητική ὦ!		βασίλειοι		βασίλειαι		βασίλειᾰ
	δυϊκός
ονομ-αιτ-κλ	τὼ	βασιλείω	τὼ	βασιλείᾱ	τὼ	βασιλείω
γεν-δοτ	τοῖν	βασιλείοιν	τοῖν	βασιλείαιν	τοῖν	βασιλείοιν
Ο τύπος του θηλυκού σε -ος, περισσότερο συνηθισμένος.
2η&1η κλίση, Κατηγορία 'βέβαιος' όπως «βέβαιος» - Παράρτημα:Επίθετα & Μετοχές

Ετυμολογία

βασίλειος < → λείπει η ετυμολογία

Επίθετο

βασίλειος, -ος, -ον & -ος, -α, -ον

• βασιλικός, που αναφέρεται ή ανήκει στον βασιλιά

Άλλες μορφές

• ιωνικός τύπος : βασιλήϊος

Πηγές

• βασίλειος - Επιτομή του Λεξικού Λίντελ-Σκοτ, Λεξικό της Αρχαίας Ελληνικής Γλώσσας (Επιτομή του Μεγάλου Λεξικού, εκδ. Πελεκάνος, 2007), Ψηφίδες στο Κέντρο Ελληνικής Γλώσσας, 2012
• βασίλειος - ΛΟΓΕΙΟΝ (αγγλικά, από το 2011) Λεξικά για την αρχαία ελληνική και λατινική γλώσσα (στα αγγλικά, γαλλικά, ισπανικά, κ.λπ.) Πανεπιστήμιο του Σικάγου.