εὔνοια

Αρχαία ελληνικά (grc)

Πτώση	Ενικός	Δυϊκός	Πληθυντικός
Ονομαστική	εὔνοια	εὐνοία	εὔνοιαι
Γενική	εὐνοίας	εὐνοίαιν	εὐνοιῶν
Δοτική	εὐνοίᾳ	εὐνοίαιν	εὐνοίαις
Αιτιατική	εὔνοιαν	εὐνοία	εὐνοίας
Κλητική	εὔνοια	εὐνοία	εὔνοιαι

Ετυμολογία

εὔνοια < εὔνους + -ια < εὖ + νόος / νοῦς

Ουσιαστικό

εὔνοιᾰ θηλυκό

1. εύνοια, καλή θέληση
2. δώρο που δίνεται σε ένδειξη καλής θέλησης

Άλλες μορφές

1. (ποιητικός τύπος: εὐνοίᾱ
2. ιωνικός τύπος : εὐνοίη, εὐνοΐη

Πηγές

• «εὔνοια» - Επιτομή του Λεξικού Λίντελ-Σκοτ. Λεξικό της Αρχαίας Ελληνικής Γλώσσας (Επιτομή του Μεγάλου Λεξικού, εκδ. Πελεκάνος, 2007), Ψηφίδες στο Κέντρο Ελληνικής Γλώσσας, 2012. 
• «εὔνοια» - ΛΟΓΕΙΟΝ (αγγλικά, από το 2011) Λεξικά για την αρχαία ελληνική και λατινική γλώσσα (στα αγγλικά, γαλλικά, ισπανικά, κ.λπ.) Πανεπιστήμιο του Σικάγου.