θέσπιος

Αρχαία ελληνικά (grc)

→ γένη	αρσενικό & θηλυκό		ουδέτερο
↓ πτώσεις	ενικός
ονομαστική	ὁ/ἡ	θέσπιος	τὸ	θέσπιον
γενική	τοῦ/τῆς	θεσπίου	τοῦ	θεσπίου
δοτική	τῷ/τῇ	θεσπίῳ	τῷ	θεσπίῳ
αιτιατική	τὸν/τὴν	θέσπιον	τὸ	θέσπιον
κλητική ὦ!		θέσπιε		θέσπιον
↓ πτώσεις	πληθυντικός
ονομαστική	οἱ/αἱ	θέσπιοι	τὰ	θέσπιᾰ
γενική	τῶν	θεσπίων	τῶν	θεσπίων
δοτική	τοῖς/ταῖς	θεσπίοις	τοῖς	θεσπίοις
αιτιατική	τοὺς/τὰς	θεσπίους	τὰ	θέσπιᾰ
κλητική ὦ!		θέσπιοι		θέσπιᾰ
	δυϊκός
ονομ-αιτ-κλ	τὼ	θεσπίω	τὼ	θεσπίω
γεν-δοτ	τοῖν	θεσπίοιν	τοῖν	θεσπίοιν
2η κλίση, Κατηγορία 'δύσκολος' όπως «δύσκολος» - Παράρτημα:Επίθετα & Μετοχές

Ετυμολογία

θέσπιος < → λείπει η ετυμολογία

Επίθετο

θέσπιος, -ος, -ον

• άλλη μορφή του θεσπέσιος

Πηγές

• θέσπιος - Επιτομή του Λεξικού Λίντελ-Σκοτ, Λεξικό της Αρχαίας Ελληνικής Γλώσσας (Επιτομή του Μεγάλου Λεξικού, εκδ. Πελεκάνος, 2007), Ψηφίδες στο Κέντρο Ελληνικής Γλώσσας, 2012
• θέσπιος - ΛΟΓΕΙΟΝ (αγγλικά, από το 2011) Λεξικά για την αρχαία ελληνική και λατινική γλώσσα (στα αγγλικά, γαλλικά, ισπανικά, κ.λπ.) Πανεπιστήμιο του Σικάγου.