ἱέραξ

Αρχαία ελληνικά (grc)

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
	ῐερᾱκ-
ονομαστική	ὁ	ἱέραξ	οἱ	ἱέρακες
γενική	τοῦ	ἱέρακος	τῶν	ἱεράκων
δοτική	τῷ	ἱέρακῐ	τοῖς	ἱέραξῐ(ν)
αιτιατική	τὸν	ἱέρακᾰ	τοὺς	ἱέρακᾰς
κλητική ὦ!		ἱέραξ		ἱέρακες
	δυϊκός
ονομ-αιτ-κλ	τὼ		ἱέρακε
γεν-δοτ	τοῖν		ἱεράκοιν
3η κλίση, Κατηγορία 'φύλαξ' όπως «φύλαξ» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

ἱέραξ

Ετυμολογία

ἱέραξ < *Ϝίρ-ᾱκς όπως φαίνεται σε γλώσσα του Ησύχιου βείρακες (ἱέρακες) < πιθανόν συνδέεται με το ρήμα ἵεμαι (ρίχνομαι, εξορμώ)

Ο τύπος ἴρηξ, ήδη στον Όμηρο.

Ουσιαστικό

ἱέραξ αρσενικό

• (πτηνό) το γεράκι, ο ιέρακας, ο γέρακας, η γερακίνα

Άλλες μορφές

• επικός τύπος  ἴρηξ

Παράγωγα

• ἱερακεῖον
• ἱεράκειος
• ἱερακίδιον
• ἱερακίζω
• ἱερακίσκος
• ἱερακιδεύς (ελληνιστική κοινή)
• ἱερακάριος (ελληνιστική κοινή)

Πηγές

• ἱέραξ - Επιτομή του Λεξικού Λίντελ-Σκοτ, Λεξικό της Αρχαίας Ελληνικής Γλώσσας (Επιτομή του Μεγάλου Λεξικού, εκδ. Πελεκάνος, 2007), Ψηφίδες στο Κέντρο Ελληνικής Γλώσσας, 2012
• ἱέραξ - ΛΟΓΕΙΟΝ (αγγλικά, από το 2011) Λεξικά για την αρχαία ελληνική και λατινική γλώσσα (στα αγγλικά, γαλλικά, ισπανικά, κ.λπ.) Πανεπιστήμιο του Σικάγου.