ιστορικοδογματικός

Νέα ελληνικά (el)

↓ πτώσεις	ενικός
γένη →	αρσενικό		θηλυκό		ουδέτερο
ονομαστική	ο	ιστορικοδογματικός	η	ιστορικοδογματική	το	ιστορικοδογματικό
γενική	του	ιστορικοδογματικού	της	ιστορικοδογματικής	του	ιστορικοδογματικού
αιτιατική	τον	ιστορικοδογματικό	την	ιστορικοδογματική	το	ιστορικοδογματικό
κλητική		ιστορικοδογματικέ		ιστορικοδογματική		ιστορικοδογματικό
↓ πτώσεις	πληθυντικός
γένη →	αρσενικό		θηλυκό		ουδέτερο
ονομαστική	οι	ιστορικοδογματικοί	οι	ιστορικοδογματικές	τα	ιστορικοδογματικά
γενική	των	ιστορικοδογματικών	των	ιστορικοδογματικών	των	ιστορικοδογματικών
αιτιατική	τους	ιστορικοδογματικούς	τις	ιστορικοδογματικές	τα	ιστορικοδογματικά
κλητική		ιστορικοδογματικοί		ιστορικοδογματικές		ιστορικοδογματικά
Κατηγορία όπως «καλός» - Παράρτημα:Επίθετα & Μετοχές

Ετυμολογία

ιστορικοδογματικός < ιστορικ(ός) + -ο- + δογματικός

Προφορά

ΔΦΑ : /i.sto.ɾi.ko.ðoɣ.ma.tiˈkos/

τυπογραφικός συλλαβισμός : ι‐στο‐ρι‐κο‐δογ‐μα‐τι‐κός

Επίθετο

ιστορικοδογματικός, -ή, -ό

• (θρησκεία) που αφορά τα δόγματα σε ιστορικό πλαίσιο

  ※  "Ἂς μή λησμονῶμεν ὅτι ἡ ριζοσπαστική κριτική τῆς ἱστορικῆς καί φυσικῆς θεολογίας καί συγκεκριμένως τῶν ἱστορικοδογματικῶν πορισμάτων τῆς σχολῆς τοῦ Harnack ἧτο ἀποτέλεσμα διασπάσεως, εἰς τήν θεωρητικήν ἔρευναν, τῆς ὀργανικῆς ἐνότητος μεταξύ' Ἰσραήλ καί Ἐκκλησίας.

  Ιωάννης Τσαγγαλίδης, Ιουστίνος, ο μάρτυς και φιλόσοφος ως ερμηνευτής της Παλαιάς Διαθήκης, διδακτορική διατριβή, Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης (ΑΠΘ), Σχολή Θεολογική, Τμήμα Ποιμαντικής, 1991 σελ. 9

  ※  Τα κείμενα της Κ.Δ. παρά την ενοποιό προοπτική τους, τον ευαγγελισμό της σωτηρίας του ανθρώπου, παρουσιάζουν αξιόλογη διαφοροποίηση ως προς το συγγραφέα, την αφορμή ή το σκοπό συγγραφής τους, τη χρονική περίοδο και το κοινωνικο-πολιτικό πλαίσιο εμφάνισης τους, δεδομένα τα οποία δεν είναι δυνατό να αγνοηθούν, ιδιαίτερα μάλιστα όταν η προσέγγιση της παρούσας εργασίας έχει ιστορικοδογματικό χαρακτήρα.

  Κωνσταντίνος Γιοκαρίνης, Το πρόβλημα της ιερωσύνης των γυναικών στο πλαίσιο της οικουμενικής κίνησης, διδακτορική διατριβή, Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης (ΑΠΘ), Σχολή Θεολογική, Τμήμα Θεολογίας, 1993, σελ. 110

  ※  Η τριαδική θεολογία του αγίου Συμεών του Νέου Θεολόγου, στοιχώντας προς την παράδοση των προγενεστέρων του πατέρων, δε συνιστά αποτέλεσμα θεωρητικής ανάλυσης και στοχασμού, αλλά καρπό των απαιτήσεων και αναγκών της Εκκλησίας στην συγκεκριμένη χρονική περίοδο. Η βασική αυτή θεωρητική αρχή της θεολογίας των πατέρων, υποβάλλει αναγκαία στη σκέψη μας την ανάγκη ιστορικοδογματικής διερεύνησης των θεολογικών τάσεων της εποχής, για τη διακρίβωση των δογματικών, ή και αιρετικών ακόμη προκλήσεων, που η θεολογία του αγίου μας τείνει να αντιμετωπίσει.

  Θεόφιλος Αμπατζίδης, Η θέωση και οι προϋποθέσεις της κατά τον Συμεών τον Νέο Θεολόγο, διδακτορική διατριβή, Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης (ΑΠΘ), Σχολή Θεολογική, Τμήμα Θεολογίας, Τομέας Συστηματικής Θεολογίας, 2015, σελ. 306

Συγγενικά

• → δείτε τις λέξεις ιστορία και δόγμα

Μεταφράσεις

    ιστορικοδογματικός